Na Galiza unha de cada dez crianzas vive nun fogar onde ninguén ten emprego. Xogando coas tesoiras, o PP colocou o Estado español á cabeceira dos territorios da Unión Europea onde @s menores de idade sofren maior risco de exclusión social. No Mundo a desnutrición infantil afecta a máis de 200 millóns de nen@s. É esta a realidade en que cómpre colocarmos a conmemoración de máis un Día internacional da infancia.
Marchar para a cama sen cear non é unha reprimenda a crianzas fedellas e no Observatorio popular polos dereitos sociais pregúntanse xa se "camiñamos do paradigma de Peter Pan --persoas adultas que se comportan como crianzas-- cara ao paradigma de Oliver Twist --crianzas obrigadas a se comportaren como adult@s traballando e asumindo responsabilidades que non son propias da súa idade".
Así as cousas, os datos da Federación de entidades de atención e educación á infancia e á adolescencia, Fedaia, describen unha Catalunya onde o 23% das nenas e dos nenos non poden cear porque non teñen que. Sen cifras concretas que confirmen este mesmo panorama no noso país, Unicef sinala porén que a porcentaxe de crianzas en risco de exclusión social si que é similar, ao se situar xa por riba do 20%. A repercusión que a crise ten para @s pequen@s tamén se reflexa nas taxas de abandono escolar temperán, que en 2011 e segundo os datos da propia Xunta de Galiza se situou no 21%, fronte á media do 14% rexistrada para a UE.
Cadrando co Día internacional da infancia vén de se presentar un informe financiado por LaCaixa e elaborado polo Observatorio social de España (OSE) e a Universidade catalá Pompeu Fabra. Sinala o documento como a pobreza infantil severa aumentou un 45% nos últimos catro anos, e coloca o dedo riba "do déficit das políticas de familia e infancia" desenvolvidas polo PP e que, nos mellores casos, non se modificaron a pesar da crise capitalista. As máis das veces, tales políticas sufriron tamén os recortes.
Sinálase no informe o papel das mulleres á hora de evitaren "peores consecuencias económicas e de risco de pobreza". Porén, o traballo dos coidados non se recoñece, e o documento fala de mulleres "inactivas" que se viron "forzadas" a buscaren emprego perante a destrución de traballo masculino. O texto recentemente publicado coloca o estado á cabeza de Europa canto á taxa de pobreza infantil, e culpa "as políticas sociais que están implantadas". Por derradeiro, cómpre sinalar que o perfil máis afectado, para alén das familias inmigrantes, sería o dunha familia monoparental encabezada por unha muller e con crianzas.
