Poesía e mar

A poesía que sabe a salitre

A natureza, que se presenta ante nós como incontrolábel, inspirou desde sempre as poetas que comezaron a crear versos que nacían da admiración polo que vían os seus ollos. O mar e as súas ondas infinitas son o xerme de moitos proxectos poéticos que desde as cantigas de amigo chegan até os nosos días. Da man dalgúns libros que teñen o mar como leitmotiv, analizamos dúas ideas: o mar como beleza e o mar como ausencia e reivindicación.
O mar maniféstase na literatura de múltiplas formas. / Nós Diario
photo_camera O mar maniféstase na literatura de múltiplas formas. / Nós Diario
"Fomos ficando sós / o Mar o barco e máis nós". Quizais cando pensamos no mar e na poesía, os primeiros versos que nos veñan á cabeza sexan estes que o rianxeiro Manuel Antonio escribiu en 1926…
 
Debes estar rexistrado para ler este contido
star
Poderás rexistrarte co teu correo. É rápido e gratis.
Precisa axuda? Envíanos un correo electrónico a [email protected].
Máis en Reportaxes
Vista-Aerea
star
Reportaxes

Revolução

Comentarios