Que balance fai para Galiza destes anos de integración na Unión Europea?
Creo que o balance é moi negativo. Contrariamente ao que queren que creamos as forzas que defenden as políticas neoliberais, a Unión Europea quitounos moito máis do que nos achegou. Os fondos que percibimos foron “pan para hoxe e fame para mañá”. Os nosos sectores produtivos (agricultura e pesca) vanse desmantelando, as nosas empresas van fechando, o rural desertízase e os nosos mercados están copados polas multinacionais, nós xa non producimos a alimentación básica do noso pobo e a nosa mocidade volve para a emigración. Unha vez conseguido o obxectivo, os fondos redúcense para priorizar outros lugares nos que facer o mesmo e dáselle pulo á industria armamentística e á militarización de Europa.
Cales son as prioridades de Galiza na UE?
Nestes momentos eu creo que hai catro grandes prioridades: Parar o cambio climático, a loita polos dereitos das mulleres (non se pode falar de democracia sen un total respecto dos dereitos das mulleres), o reparto da riqueza e a paz. Ademais disto, é moi importante tamén defender a pesca artesanal e a pequena a escala, defender a agricultura e gandaría, para que poida estar en mans dos labregos e das labregas, defender a pequena e mediana empresa, parar os proxectos mineiros e os macrovertedoiros, facer que a produción das enerxías renovábeis non supoña un ataque ao medio rural, apostar nun modo de desenvolvemento que teña en conta os límites do planeta, protexer a auga, a terra, os océanos e a saúde fronte á contaminación e erradicar o monocultivo do eucalipto e do piñeiro. Son ao meu entender cuestións cuestións prioritarias para nós.
Para a Europa que nós queremos, necesitamos derrotar a hexemonía política, cultural, ideolóxica e institucional neoliberal e crear unha nova maioría que defenda un proxecto alternativo
Nese sentido, que Europa propoñen desde a súa formación e cal sería o papel de Galiza nela?
Para a Europa que nós queremos, necesitamos derrotar a hexemonía política, cultural, ideolóxica e institucional neoliberal e crear unha nova maioría que defenda un proxecto alternativo, a partir do respecto á soberanía dos pobos e sobre a base dos intereses da maioría social e das clases traballadoras. Defendemos a intervención pública e democrática da economía; unha fiscalidade altamente progresiva que grave as transaccións financeiras e as grandes fortunas. Pensamos que é necesario o rescate de sectores estratéxicos privatizados como son a enerxía, o transporte, a xestión da auga e o sector financeiro. Nós queremos que Galiza poida tomar as súas propias decisións, que non sexa o goberno do Estado o que decida o noso presente e o noso futuro.
Cal será a primeira iniciativa que proporá no Parlamento Europeo?
O estabelecemento da Renda Básica Universal, para que desde o primeiro día ningunha persoa teña carencia do básico para vivir e para que poidamos seguir traballando en moitas outras medidas encamiñadas a xerar emprego e a repartir a riqueza que todos e todas xeramos, e que poidamos facelo a conciencia, sabendo que mentres se aproban e se aplican estas medidas ninguén terá fame, ninguén durmirá na rúa, ninguén pasará frío, ningunha persoa se verá privada de asistencia sanitaria e que ningún neno ou nena, que ningún adolescente, se verá forzado a abandonar os estudos.
Para nós é lamentábel que non se nos permita expresarnos na nosa lingua
Vostedes non poden intervir no Parlamento en galego porque non é lingua oficial na eurocámara. En que idioma se comunicará nas súas intervencións?
Para nós é lamentábel que non se nos permita expresarnos na nosa lingua. A min paráronme varias intervencións en galego e mesmo chegaron a chamarlle a atención á presidenta do noso grupo por este motivo. Está claro que estamos ante unha vulneración dos nosos dereitos lingüísticos. É unha cuestión de vontade política. No caso do galego, sería moi sinxelo posibilitar que puidésemos expresarnos en galego. No tocante ás miñas intervencións nas actividades nas que a interpretación depende dos servizos do Parlamento, foron e serán en portugués ou en español, aínda que ás veces hai reunións como por exemplo as da Comisión de Asuntos Sociais da Asamblea Paritaria ACP/UE nas que non se garante ningunha das dúas. Neste caso utilizo o francés. Pero cando cando son actividades dentro do Parlamento Eruopeo organizadas e financiadas por nós, facilitamos, como non pode ser de outra maneira, o uso da nosa lingua.
A propósito do idioma, que poden facer as eurodeputadas e eurodeputados galegos pola lingua desde o Parlamento?
Podemos seguir traballando para que se recoñezan os nosos dereitos lingüísticos e reivindicando o cumprimento da Carta Europea das Linguas Minorizadas, organizando actividades e apoiando aos colectivos que están loitando polo noso idioma. Máis alá disto, creo que a batalla fundamental está no Goberno central, pois é o Estado membro o que comunica a lingua ou linguas que quere que se utilicen.
Eu son de esquerda, son feminista e son ecoloxista, e o Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL) é o que mellor integra todo isto
A función e actividade dos partidos e grupos parlamentarios europeos son pouco coñecidas. En cal se integran vostedes e cal é a súa utilidade práctica para as galegas e galegos?
Eu son de esquerda, son feminista e son ecoloxista, e o Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL) é o que mellor integra todo isto conxuntamente e ademais, como militante activa polo dereito á autodeterminación do noso pobo, creo que a nosa presenza neste grupo no que tamén están o Sinn Fein e Bildu, por exemplo, contribúe a sensibilizar a esquerda europea sobre o dereito a decidir das nacións sen estado en Europa. A utilidade práctica para as galegas e os galegos está en que nos permite, por un lado, reforzar as posicións da esquerda na defensa e a na loita polos dereitos das clases populares; e polo outro, avanzar en posicións comúns para unha nova construción europea baseada no recoñecemento do dereito a decidir dos pobos, na igualdade e na solidariedade.
Nun contexto de ascenso da ultradereita, a eurocámara aprobou en outubro unha resolución contra o avanzo do neofascismo en Europa e pola ilegalización da Fundación Francisco Franco. Como valora o aumento destas forzas en Europa e a existencia desta fundación?
Si, na Eurocámara aprobouse esta resolución, a proposta do noso grupo, do GUE/NGL, e baixo a responsabilidade da nosa compañeira italiana Eleonora Fiorenza. O ascenso da estrema dereita en Europa (e non só en Europa, pois aí están Trump e Bolsonaro tamén), para nós é moi preocupante porque son forzas que atacan os Dereitos Humanos e a Democracia. Hai que destacar tamén que este auxe responde aos intereses do capitalismo que, para seguir con este proceso de concentración da riqueza e de acaparamento das terras e de apropiación dos bens da natureza, precisa de forzas de estrema dereita e de gobernos autoritarios. Así, vemos como están promovendo en todos os procesos eleitorais, tamén mediaticamente, este tipo de forzas.
Con relación á Fundación Francisco Franco, paréceme un insulto e penso que son intolerábeis situacións como as dadas nas visitas guiadas do Pazo de Meirás. Así o denunciei no Parlamento Europeo e na Comisión Europea neste mandato. Que un Ben de Interese Cultural como é o pazo sexa propiedade da familia do ditador é indamisíbel, é un insulto ás vítimas do franquismo. Non se pode permitir que sigan a facer apoloxía do xenocidio e da sitadura como fan. A Carta dos Dereitos Fundamentais da UE está para cumprirse e polo tanto débese poñer couto a esta situación e ilegalizar a Fundación xa. É moita hora.
