PSOE e BNG saen con vantaxe na batalla por gobernar a Deputación de Lugo

Socialistas e nacionalistas levan gobernando desde 2007, e pola mínima, a Deputación de Lugo. Naquela altura, conseguiron a Presidencia da institución, coincidindo coa saída da mesma de Francisco Cacharro Pardo, todopoderoso barón popular de Lugo durante décadas, que viña de ser defenestrado pola dirección da formación no marco das guerras internas do partido. O Partido Popular mantense en Lugo con 12 deputados e deputadas desde hai 14 anos. Porén, en 2019 PSdeG e BNG conseguiron reter o Executivo da Deputación após alcanzar os socialistas 10 representantes e os nacionalistas tres, dous deles no partido xudicial de Lugo e un terceiro no distrito de Mondoñedo, que agrupa os municipios da Mariña, máis Abadín, A Pastoriza e Riotorto. A Deputación de Lugo recorrerá ante o TSX de Madrid a decisión do Goberno de admitir a denominación 'ría do Eo' As proxeccións e sondaxes que manexan estas tres formacións non adiantan grandes mudanzas na representación dos seis partidos xudiciais nos que se divide a circunscrición electoral para os comicios do vindeiro 29 de maio. A este respecto, PP, PSOE e BNG asumen un reparto análogo ao de 2019 nos distritos de Chantada, Monforte de Lemos e Vilalba, onde populares e socialistas conseguiron, en conxunto, tres deputados cada un. A Fonsagrada O partido xudicial da Fonsagrada foi considerado tradicionalmente un distrito chave por repartir un único escano, que manteñen desde 2007 os socialistas. Nesta ocasión, dáse por feito que o deputado ficará en mans do PSdeG, que goberna catro dos cinco concellos do partido xudicial e que mellorará, con toda probabilidade, os seus resultados no municipio da Fonsagrada, onde os populares arrastran un forte conflito interno. A marxe de mudanza é, practicamente, nula no partido xudicial de Mondoñedo. Neste distrito, repártense seis escanos, actualmente, tres deles en mans do PP, dous do PSOE e un do BNG. As fontes das tres formacións consultadas por Nós Diario ven probábel reeditar este escenario, dado que nos catro grandes núcleos de poboación do distrito, Burela, Foz, Ribadeo e Viveiro, non se agardan significativos movementos de votos. A Deputación de Lugo aposta polo turismo cultural "non masificado" mostrando a arte románica A batalla librarase no partido xudicial de Lugo, onde se elixen 12 actas. Neste caso, o resultado electoral da cidade de Lugo, co 61,4% do censo, e de Sarria, co 8,6% dos votantes, é chave para o reparto final dos escanos. Porén, a loita é, tamén, moi intensa no resto dos municipios do distrito, como acredita que o PP fichase a candidatura independente do alcalde do Páramo ou a saída do PSdeG cara ás filas populares do rexedor de Samos. O PP ficou en 2019 a 10.500 votos de conseguir o sétimo deputado no partido xudicial de Lugo. Naqueles comicios, os populares fixéronse con 32.593 sufraxios e con seis representantes, os socialistas con 24.408 sufraxios e con catro representantes e os nacionalistas con 12.360 sufraxios e dous representantes. Precisamente, o último escano adxudicado recaeu no PP con 5.432 papeletas. A diferenza de sufraxios de hai catro anos limita as posibilidades dalgún cambio na asignación de escanos no distrito de Lugo. A este respecto, politólogos consultados por Nós Diario sinalan que o PP precisaría arredor de 7.000 votos máis que en 2019 para aumentar a súa representación, así como unha baixada de aproximadamente 3.000 sufraxios dos socialistas ou dos nacionalistas. Nesta liña, avanzan que ningunha enquisa outorga aos populares esa intención de voto. Lugo PP, PSdeG e BNG vense en condicións de incrementar a súa porcentaxe de votos na cidade de Lugo e de lograr a Alcaldía. Así, os populares, liderados por Elena Candia, dan por seguro dous concelleiros máis que en 2019, neste caso en detrimento de Ciudadanos, que ficaría fóra do concello. Pola súa parte, os socialistas ven probábel aumentar a súa representación por conta da formación laranxa. Aurelia Balseiro rescata nun libro a historia do Museo Provincial de Lugo Os nacionalistas aspiran a incrementar en dous concelleiros a súa representación actual na Corporación de Lugo. A este respecto, agardan conseguir unha porcentaxe importante dos sufraxios alcanzados en 2019 polas tres candidaturas municipalistas, que sumaron no seu conxunto 4.796 votos sen obter ningunha acta. Ao tempo, agardan entrar nunha parte do electorado socialista, na liña do avanzado polas enquisas publicadas até o momento. Sarria Sarria é outro punto importante do partido xudicial de Lugo. Actualmente, goberna a localidade o ex alcalde socialista Claudio Garrido á fronte dunha lista independente, que deixou o PSdeG en dous concelleiros no ano 2019. A falta de que esta última formación confirme o seu cabeza de cartel, soan como posíbeis candidatos dos socialistas o médico Benjamín Escontrela ou o propio Garrido. A dirección do PSdeG amósase confiada en aumentar a súa porcentaxe de votos en Sarria sexa quen for o seu cabeza de lista. Os resultados dos populares, actualmente con seis concelleiros, semellan unha incógnita polo cambio de cabeza de lista e pola división interna do PP local, dirixido tras un conflitivo congreso polo veterano Fernando Carlos Rodríguez, en tempos unha das persoas do círculo de Francisco Cacharro. A situación dos nacionalistas é moi parecida á dos comicios de 2019, onde lograron dúas actas. Os riscos da aposta de Elena Candia como candidata á Alcaldía de Lugo A batalla das municipais está lanzada en Lugo desde hai meses. A isto ten contribuído o Partido Popular cunha longa precampaña, derivada da súa decisión de presentar como candidata á Alcaldía Elena Candia, unha persoa pouco coñecida na cidade e que até o momento de anunciar a súa decisión de encabezar a lista do PP estaba censada en Mondoñedo, onde exerceu de alcaldesa durante dúas lexislaturas e desenvolveu o groso da súa longa traxectoria política. A escolla de Candia como alcaldábel do PP en Lugo responde, fundamentalmente, a razóns internas. O sestercio da caetra, declarado BIC en setembro, podería vir ao Museo Provincial de Lugo Tanto é así que nas enquisas manexadas polos populares o nivel de coñecemento e a valoración do seu antecesor no cargo, Ramón Carballo, é moi superior. Neste sentido, o salto da antiga alcaldesa de Mondoñedo á política local luguesa non se explica sen a división no interior da formación e sen o cuestionamento do seu papel como presidenta provincial dos populares por unha parte significada de cadros da organización, agrupados arredor do antigo delegado da Xunta da Galiza na circunscrición, José Manuel Balseiro. Candia decidiu presentarse en Lugo após a decisión de Alfonso Rueda de non contar con ela no Goberno galego. Porén, a súa aposta é considerada como moi arriscada tanto dentro como fóra do partido. De non conseguir a Alcaldía da cidade ou a Presidencia da Deputación, a súa posición ficaría moi debilitada. Neste contexto, repetir como presidenta dos populares lugueses resultaría moi complicado.