-Na axenda de CxG está ou non está a reunificación do nacionalismo?
-Non, non está. Primeiro, falas de reunificación como se algunha vez estivese unificado, estivo xunto, que é algo distinto. Estivo xunto, que non unido. En segundo lugar, en CxG hai moita xente que non ten procedencia doutras forzas políticas nacionalistas. Non se lles pode pedir que volvan a un lugar no que nunca estiveron.
-Ou sexa, que non a ves, a reunificación, e talvez tampouco a consideres desexábel...
-É que esa é unha cuestión que hai que meditar previamente. Non sería mellor para o país dispor de dúas forzas políticas propias, dúas? Ou sexa, completar o panorama político galego, como noutras latitudes. Hai que traballar na normalización da vida política galega e iso implica que haxa máis dunha forza que asuma o discurso de país. Nese sentido, oxalá CxG poda consolidarse como unha forza política sólida e haxa unha forza que defenda claramente a soberanía nacional, mesmo a independencia, e que haxa outra, como é Compromiso, se queres, menos contundente, máis axustada ao corpo doutrinario do Estatuto de Autonomía actual e o que se poida reformar, e que sexan vasos comunicantes nun proceso eleitoral. Que cando a xente farte de tomar café só poda tomar café con leite, e que cando a xente farte de tomar café con leite poda tomar café só. Pero se só lle ofereces un tipo de café a xente se cadra decide consumir outra cousa.
A íntegra da entrevista, unha dupla plana, aparece no Sermos219, xa nos pontos de venda habituais e tamén na nosa loxa.
