—Que balance fai deste último mandato con Inés Rey á fronte do Goberno da Coruña? Como mudou a cidade neste tempo?
Esta cidade detivo o seu progreso debido aos oito anos de gobernos Marea-PSOE e PSOE-Marea. Nos últimos anos na Coruña non se abriu nin un centro cívico, nin un centro de día para os nosos maiores, nin novas escolas infantís, nin novos parques. Non se puxeron en marcha novos equipamentos nos barrios, e estamos á cola das grandes cidades galegas en investimentos en grandes infraestruturas.
Ademais, somos a cidade da Galiza onde se cometen máis delitos, os barrios están sucios e hai un grave problema de vivenda pola falta de vontade política e pola lentitude na tramitación de licenzas para obra nova, rehabilitación ou simplemente instalar un ascensor.
A Coruña nunca funcionou con gobernos de varias cores e iso é o que hai en xogo nas próximas eleccións municipais: por unha parte un goberno sólido do Partido Popular, baseado na unidade, na xestión, o equipo e a participación cidadá e por outra parte a posibilidade de ter tres ou catro gobernos, que non teñen puntos en común e que só queren impedir que o partido máis votado goberne.
Serei un alcalde cun despacho nas rúas; aí están os problemas e as solucións
Vou ser un alcalde cun despacho nas rúas da cidade. Porque aí están os problemas, pero tamén as solucións. O meu equipo son os nosos veciños e nos barrios piden un cambio no modo de gobernar, como amosan cada día na campaña Que máis se pode pedir? Marea e PSOE tiveron a súa oportunidade a non a aproveitaron. Toca cambio e arrincar de novo o motor da cidade.
Queren un cambio para que teñamos unha cidade segura e limpa, cunha mobilidade sostíbel, para que o orzamento de investimentos nos barrios sexa unha realidade, que haxa vivenda a prezos alcanzábeis e ser de novo un referente en benestar. A cidade ten que deixar de ser líder en inseguridade ou a sucidade, e voltar a ser líderes en benestar, limpeza, seguridade, urbanismo social, emprego, cultura, deporte e oportunidades para os máis novos.
—No caso de acceder á Alcaldía após as eleccións, cales serían as actuacións prioritarias do seu goberno e que retos cre que ten a cidade por diante?
Nestes momentos somos a cidade máis insegura da Galiza e de España entre as do seu tamaño. Os delitos aumentaron máis de 40% nos últimos cinco anos. Os barrios están sucios, aínda que pagamos 48 millóns de euros ao ano nos contratos de limpeza e recollida de lixo. Os máis novos teñen que marchar da cidade porque non hai vivenda alcanzábel. 16.000 coruñeses marcharon a vivir á área metropolitana nos últimos 5 anos e o derradeiro goberno municipal non foi quen de gastar 180 millóns prometidos nos orzamentos para investir nos barrios.
Hai que dar solucións, comezando polo básico como son a seguridade, a limpeza e mantemento dos barrios e a mobilidade sostíbel para ser de novo unha cidade punteira e cunha estratexia para reter e captar talento. Comprométome a ter un orzamento municipal aprobado o 1 de xaneiro de cada ano para garantir unha boa xestión, non como agora, con máis de 200 colectivos de sociais, sanitarios, culturais, educativos, comerciais, veciñais ou deportivos que non dispoñen das axudas municipais para poder traballar.
En seguridade é necesario poñer en marcha medidas como: recuperar a Policía de Barrio, en resposta ao clamor cidadán que pide a súa reactivación polo seu carácter preventivo; convocar a Xunta Local de Seguridade para adoptar medidas e actuar de forma coordinada en todos os barrios; completar todas as prazas nos persoais de Policía Municipal e exixir que o fagan tamén na Policía Nacional para que haxa máis efectivos e patrullas nas rúas, e actualizar o Plan Local de Seguridade Cidadá.
Respecto á limpeza e o mantemento nos barrios, é vital: un plan de choque de limpeza, en toda a cidade, pero en especial nos barrios máis afectados; comprobar que existan maquinaria e persoal suficientes para a limpeza das rúas e a recollida de lixo; exixir que se cumpran os contratos e coordinar a todas as concesionarias implicadas en limpeza; dedicar todos os recursos económicos necesarios para que a cidade e os barrios estean limpos; máis coidado dos espazos públicos con campañas de concienciación continuadas no tempo, e mellorar o mantemento para solucionar o deixamento das beirarrúas, rúas e xardíns de todos os recunchos da cidade.
Temos responsabilidade de goberno e sempre apoiaremos todo o que sexa bo para a cidade
—A falta de resolverse ou recurso interposto polo Concello de Granada, A Coruña será a sede da Aesia. En que medida poden beneficiar estas instalacións á veciñanza coruñesa e da súa comarca? Que suporá para a cidade tornar non epicentro do desenvolvemento da intelixencia artificial no Estado?
A Coruña é a mellor sede para a Aesia. Temos as mellores vimbias e as mellores condicións. Non hai dúbida de que eramos a mellor candidatura, avalada pola Xunta da Galiza que se envorcou coa nosa cidade. É unha oportunidade para reter e captar talento, un dos meus grandes obxectivos como alcalde. Temos que facer da Coruña un polo de atracción para que os mozos queden na nosa cidade para desenvolver os seus proxectos de vida e de traballo.
Desde o primeiro momento ofrecemos e demos todo o noso apoio no Pleno, a pesar de que o goberno municipal non contou connosco en ningún momento, como fixemos tamén na tramitación do Novo Chuac ou da Estación Intermodal, porque temos responsabilidade de goberno e sempre apoiaremos todo o que sexa bo para a cidade. Esperemos que os tribunais confirmen a elección porque somos a mellor sede e que o Goberno do Estado non fixera outra chapuza porque sería moi grave para a cidade.
—A da Coruña é, canda a de Vigo, a única área metropolitana do Estado español que aínda carece dun servizo de tren de proximidade. Cre que debería implantarse para mellorar a mobilidade na zona?
A mobilidade é unha materia pendente na nosa cidade. Nos últimos oito anos tomáronse decisións sen contar cun plan específico aprobado no pleno municipal e sen contar cos veciños. Os habitantes dunha cidade, as persoas que entran a diario para traballar, o sector servizos, comercio, hostalería, etc, están afectados por todas as decisións. Por tanto, hai que facelo con consenso, pero a situación complicouse porque non se adoptaron previamente medidas alternativas á eliminación masiva de aparcamentos, ao feche de rúas ou ao pase de aparcamento de liña a batería reducindo carrís.
No meu proxecto de cidade inclúense medidas para lograr unha mobilidade sostíbel como impulsar un novo Plan de Mobilidade Urbana Sostíbel (PMUS) con medidas a curto, medio e longo prazo. Aprobouse un PMUS en 2014 e non se actualizou. Potenciar o bus urbano, contar cun servizo coa calidade e as frecuencias que esixen os veciños e gratuíto para os menores de 23 anos e para os maiores de 65. Ademais, faremos máis atractiva a tarifa plana para o resto de usuarios. Blindar o bus metropolitano da Xunta e exixir ao goberno español o impulso do tren de proximidade. Coidar máis o peón e dar alternativas aos veciños para estacionar o seu vehículo será outro dos obxectivos fundamentais. Mellorar BiciCoruña con máis bicicletas eléctricas e estacións e ampliar o carril bici, executándoo con calidade.
A falta de compromiso do goberno do Estado nas grandes infraestruturas tamén é un problema para a mobilidade metropolitana. Se un vén á cidade en avión, chégase a un aeroporto de Alvedro coa terminal vella; se o fai por estrada, atópase con atrasos en Pedrafita tras o afundimento do viaduto e con accesos á cidade sen modernizar; en tren, hai que seguir facendo transbordo en Ourense, porque a alta velocidade non chega e a Estación Intermodal só está en marcha a parte da Xunta da Galiza.
Nada se sabe da Cuarta Rolda, da remodelación de Alfonso Molina sen prazos nin orzamento adecuado, da ampliación da Pasaxe ou do Vial 18. Polo tanto, como puxen de manifesto no Senado, a visita da Ministra de Transportes en outubro de 2022 unicamente foi un acto electoral, como se confirmou nos orzamentos estatais para 2023, onde non hai cartos para os investimentos anunciados. É dicir, como pronto, moitas comezarán en 2027 e iso é inxustificábel.
Tras as visitas do presidente do Goberno e de tres ministros á cidade seguimos sen ter noticias das infraestruturas. Se son Alcalde e Feixoo presidente do Goberno, as cousas cambiarán a mellor e loitarei pola débeda pendente en materia de infraestruturas coa maior área económica da Galiza.
O Goberno da Marea meteu nun grave problema a cidade conxelando unilateralmente as tarifas do bus urbano e o Goberno de PSOE prolongou este erro
—Un dous principais retos do próximo goberno será ou novo contrato do transporte público. Que propón para mellorar ou servizo? Precisa a cidade unha empresa pública que xestione vos servizos en materia de mobilidade?
Para mellorar a mobilidade na cidade, é imprescindíbel contar cun servizo de bus urbano coa calidade e as frecuencias que exixen os veciños e con medidas que incentiven o seu uso. Pero a licitación do contrato de transporte urbano é outro dos deberes que non fixo o goberno municipal. Esta nova licitación debe ser chave para que a cidade camiñe cara a unha mobilidade verdadeiramente sostíbel.
Teño que lembrar que o Goberno da Marea meteu nun grave problema a cidade conxelando unilateralmente as tarifas do bus urbano e o Goberno de PSOE prolongou este erro. Iso pode converterse nun dano importante ao patrimonio dos coruñeses e o terá que resolver o vindeiro goberno municipal.
Por outra parte, o novo contrato ten que estar adaptado á normativa comunitaria e ás exixencias da cidadanía. Hai que garantir unha rede eficiente; a ampliación e mellora das liñas, horarios e frecuencias; a gratuidade para menores de 23 anos e de maiores de 65 e a mellora da tarifa plana para o resto de usuarios, modernización dos sistema de pago e un frota que chegue a ser 100 % ecolóxica.
—A vivenda segue a ser unha dás principais preocupacións dá cidadanía e, neste senso, A Coruña ten na actualidade perto de 20.000 vivendas baleiras, situación que ou sector inmobiliario atribúe á falta de impulso das rehabilitacións. Que medidas adoptaría vostede neste eido?
Hai un problema grave de vivenda na Coruña e 16.000 mozos tivéronse que ir da cidade á área metropolitana nos últimos cinco anos.
Hai barrios con edificios para rehabilitar pero non houbo unha política municipal nos últimos oito anos que lograse un pulo a esta necesidade básica. Outro dos grandes problemas é a xestión de licenzas, con atrasos inxustificábeis de anos e interpretacións variadas nas resolucións. Esta situación espanta o investimento e marcha a outros concellos. Hai casos de comunidades de veciños que están a esperar dous ou tres anos para que se resolva unha licenza de obra para un ascensor.
Se conto co respaldo maioritario dos coruñeses, porei en marcha iniciativas para mellorar a tramitación urbanística e impulsar a rehabilitación e a construción de nova vivenda a prezos alcanzábeis. Tamén hai centenares de edificios na cidade que non teñen ascensor ou que non chega até o portal, porque hai escaleiras que son unha barreira terríbel para as persoas maiores ou con mobilidade reducida.
Por iso, tamén contaremos cun Plan Integral de Mobilidade Vertical con investimentos para instalar ascensores e garantir a autonomía de todas as persoas: acordo coa Xunta da Galiza que garanta un gran parque de vivendas sociais; Oficina Técnica de Rehabilitación e Accesibilidade para lograr que moitos edificios poidan contar con ascensor ou con eficiencia enerxética; Plan integral que garanta unha xestión áxil das licenzas e que as de ascensores estean nun prazo máximo de tres meses; seguimento en liña do estado de tramitación de cada expediente urbanístico, e axudas ás comunidades de veciños para reformas en vivendas e edificios, entre elas, 8 millóns de euros no mandato para instalar ascensores.
Comprométome a que o 1 de xaneiro de cada ano as entidades sociais van a contar cos convenios e os recursos económicos para poder traballar
—Cal é a súa diagnose a respecto dá situación dúas servizos sociais na cidade e como cre que se podería mellorar a prestación?
Quero que A Coruña volva ser unha cidade Con Corazón, como entre 2011 e 2015. Serei o Alcalde dos servizos sociais porque vai no meu ADN.
Fun concelleiro de Servizos Sociais durante catro anos e incidirei nas medidas de protección e axuda ás persoas e colectivos vulnerábeis. Naquela etapa adicamos 61 millóns a 70 programas sociais, o maior gasto social das cidades galegas. Rematamos coa lista de espera en bolsas comedor, talón restaurante, comida a domicilio e teleasistencia para maiores e tamén reforzamos a rede de centros cívicos. O último que se fixo nesta cidade é de entón, o da Cidade Vella. Como tamén o Centro Boandanza no Agra do Orzán, con comedor social, co primeiro centro de día municipal e con centro cívico, e que tamén se fixo cando eu era concelleiro de Servizos Sociais. Desde entón nada de nada. Son xa oito anos sen ningunha infraestrutura social. A miña primeira prioridade é que A Coruña sexa unha cidade con corazón que favoreza a cohesión social.
Comprométome a que o 1 de xaneiro de cada ano as entidades sociais van a contar cos convenios e os recursos económicos para poder traballar, en especial as que axudan a xente con problemas económicos e sociais. O segundo é incrementar todas as partidas para estas axudas sociais se é necesario. Respecto á Renda Social, engadirei protocolos de inserción social e laboral porque agora mesmo non funciona ben. Tamén medidas para lograr a accesibilidade universal nos edificios municipais e espazos públicos (parques, aparcadoiros, etc) e a crear itinerarios peonís accesíbeis.
As persoas maiores contan cun apartado específico no proxecto de cidade. Así, incorporarase á Rede de Cidades Amigábeis cos Maiores da OMS, incrementarei a carteira de servizos municipais con lavandería a domicilio, favorecerei o envellecemento activo cun parque biosaudábel para maiores en cada barrio, e os maiores de 65 anos non pagarán o bus urbano. Tamén impulsarei un Plan de Acción para persoas que viven soas.
Respecto a dependencia, o proxecto incluirá o incremento de prazas de atención diúrna a persoas dependentes, mediante novos centros de día municipais, auditorías de prestación dos contratos do SAF e incrementar número usuarios, así como programas de apoio e respiro familiar a coidadores. Sobre inclusión e discapacidade, aposto por promoción da formación e do emprego en persoas con diversidade funcional; aumentar ao 10% a reserva de emprego público e reserva específica dun 3% para persoas con discapacidade intelectual, e o lecer inclusivo, potenciando a incorporación en práctica deportiva.
