"Os acontecementos das últimas semanas obrigáronme a tomar unha decisión que nin foi buscada nin foi ambicionada. O que pasa é que hai momentos na vida na que un ten que tomar decisións. E cando só tes unha, tómaa. E tómaa rápido”, continuou Feixoo, empregando un argumento pouco convincente para explicar a súa posición interna durante da etapa de Pablo Casado á fronte da formación e os seus movementos das últimas semanas.
Alberto Núñez Feixoo liderou á oposición interna contra o equipo de Casado durante todos estes anos coa ollada posta en Madrid. Neste camiño, sumou primeiro a aqueles dirixentes territoriais que optaron por Soraya Saenz de Santamaría no congreso do PP de 2018, entre eles a Juan Manuel Moreno Bonilla e Alfonso Fernández Mañueco, para ampliar a súa rede a medida que Casado rachaba co sector máis ultra do partido.
Os poderes fácticos sempre viron en Feixoo o recambio necesario para dirixir a dereita. A esta idea contribúeo a fluída relación entre o presidente galego cos máis significados directivos empresariais, exemplificada na súa ligazón con Florentino Pérez e con Ignacio Sánchez Galán, así como a súa posición confesional coas teses da patronal, moi enfrontada ao grupo de Casado.
A decisión do capital de defenestrar a Casado adoptouse unha vez que este tentou tirar abaixo a reforma laboral pactado polo Executivo de Sánchez coa Comisión Europea e a cuxa aprobación está ligada á concesión ao Estado dos fondos Next Generation.
Un programa de axuda que vai implicar importantes retallos sociais e a conseguinte concertación entre os principais partidos do réxime. Feixoo é precisamente a opción fiábel para ese momento.
