Que seis campos de concentración franquista podes visitar este verán na Galiza?

Os campos de concentración, unha modalidade de reclusión posta en marcha por primeira vez polos españois na illa de Cuba durante as loitas que precederon a súa independencia e que posteriormente foron exportadas por outras potencias europeas as súas posesións coloniais, poboaron a paisaxe galega durante practicamente sete anos.

Un dos campos de concentración da Galiza mellor estudados, polos traballos de Xosé Manuel Suárez, emprazábase a carón da praia da Magdalena, en Cedeira,  na comarca de Trasancos. O centro penintenciario declaraba en marzo de 1938 ao redor de 724 prisioneiros políticos.

Muros

O concello de Muros, na comarca do mesmo nome, contou con dous centros deste tipo. Un deles, o campo de Anido, situábase nunha antiga conserveira da parroquia de Serres, atópanse actualmente reconvertido nun negocio hostaleiro. O outro, o campo de Vieta, emprazábase no cabo de Muros

A Pobra do Caramiñal, na comarca do Barbanza, dispuxo de dous campos de concentración. O principal, o campo do Pozo, situado a carón da praia onde desembocan o río das Pedras e o Lerez, fronte a fabrica de electricidade de Valverde, chegou a acoller máis de 900 presos políticos en 1939.

Illa de San Simón

O campo de concentración da Illa de San Simón, no concello de Redondela, mantívose aberto entre 1936 e 1943, confinando miles de presos políticos. Segundo sinalou o historiador Xoán Carlos Abad Gallego, ao longo dos seus sete anos de funcionamento morreron no mesmo 517 demócratas, a maioría deles por falta de atención medica e de problemas alimentarios.

O antigo colexio dos xesuítas en Camposancos, no concello da Guarda, na comarca do Baixo Miño, operou como campo de concentración desde 1937. O espazo, onde estiveron retidos a un tempo até 1.800 persoas, foi un autentico campo da morte para centos de demócratas, chegando a ditarse 225 penas capitais só en 1938.

O mosteiro de Oseira, en San Cristovo de Cea, comarca do Carballiño,  foi outro centro de reclusión para presos políticos desde agosto de 1936 até o ano 1938, participando os prisioneiros na obras de rehabilitación do espazo. Precisamente, no verán de 1937 estaban detidos neste campo de concentración máis de 700 persoas.