Recollido nunha edición das Etimoloxías de San Isidoro, cuxo orixinal foi gardado durante séculos na catedral de Zaragoza e actualmente consérvase na Biblioteca do Mosteiro do Escorial, o mapa foi promovido á volta de 1047 pola raíña Sancha I para a educación dos seus fillos, sendo elaborado por algún copista da área galega, como demostran as referencias eloxiosas ao rei Vermudo III, morto en combate contra as forzas navarro castelás.
Estamos diante dunha mostra da ampla produción bibliográfica cartográfica patrocinada pola raíña galega, da que actualmente conservamos os Comentarios ao Apocalipse do Beato de Liébana tamén de 1047, onde aparece o coñecido como o Mapa de don Fernando e dona Sancha, o Libro das Horas de Fernando I, de 1055, conservado na Biblioteca Xeral da Universidade de Santiago de Compostela, e o Libro dos Cánticos 1059, atribuído durante moito tempo erroneamente a súa filla, a raíña Urraca, e que fai parte dos fondos da Biblioteca da Universidade de Salamanca.
[Podes ler a información íntegra no número 304 de Sermos Galiza, á venda na loxa e nos quiosques]
