A cultura galega volve do exilio: Mariví Villaverde

Mariví Villaverde deixounos a súa memoria en Tres tempos e a esperanza, cunha escrita entrañábel transmite a alegría da súa infancia na Vilagarcía republicana e a perturbación cando, a partir de xullo de 1936, se ve obrigada a crecer á forza. Coa nai, Rosina Otero, coa irmá e co irmán foxe a Francia, onde agarda o pai: Elpidio Villaverde, deputado de Izquierda Republicana. En 1939 exílianse en Bos Aires. Volve á Galiza en 1944 para casar con Ramón de Valenzuela, en liberdade condicional, a quen coñecera en Francia. En 1949 marchan a Bos Aires, teñen dous fillos e intégranse na Galiza da diáspora. No regreso é voz da memoria, elo que nos une á dignidade do exilio e á Galiza republicana.
Mariví Villaverde, na illa de San Simón, no Ano da Memoria, 2006.
photo_camera Mariví Villaverde, na illa de San Simón, no Ano da Memoria, 2006.
Maria Victoria Villaverde Otero (Vilagarcía, 1922- Ribadumia, 2017) converteuse nos últimos anos da súa vida nunha figura fundamental para transmitir ás xeracións máis novas a historia que a ela lle…
 
Debes estar rexistrado para ler este contido
star
Poderás rexistrarte co teu correo. É rápido e gratis.
Precisa axuda? Envíanos un correo electrónico a [email protected].
Comentarios