Yes, she can

Desde que Joe Biden anunciou a súa retirada da carreira presidencial e apoiou a candidatura da vicepresidenta Kamala Harris, a campaña norteamericana entrou nunha nova fase de entusiasmo demócrata reflectido nas enquisas, na recadación de fondos e na enorme afluencia de persoas que asisten aos seus actos. O día que Biden anunciaba a súa retirada, Win With Black Woman, un colectivo que naceu en 2020 para apoiar a elección das candidatas negras, organizou unha convocatoria a través de Zoom. Fronte ás 90 persoas que participaron nun encontro similar catro anos antes para apoiar a elección de Harris como vicepresidenta, nesta ocasión uníronse 40.000 persoas (e 50.000 máis a través doutras plataformas) e conseguiron recadar 1,5 millóns de dólares. Uns días despois, mulleres brancas uníronse nunha convocatoria semellante dando lugar á convocatoria de Zoom máis multitudinaria da historia e que recadaron máis de 8,5 millóns de dólares en menos de 24 horas. Fenda de xénero A ninguén se lle escapa a relevancia que as cuestións de igualdade, de xénero e raza terán nesta campaña. Non só pola posibilidade real de que os Estados Unidos teñan a primeira presidenta negra (de ascendencia india e xamaicana), senón pola crecente fenda de xénero que se produce no electorado e o papel que o sexismo pode xogar nesta campaña. As enquisas máis recentes revelaron unha fenda de xénero de ata 39 puntos no apoio aos principais candidatos: Kamala Harris, a primeira vicepresidenta dos Estados Unidos, e Donald Trump, que fixo, entre outras cousas, do antifeminismo unha das súas bandeiras. Esta diferenza é notablemente máis ampla que nas eleccións anteriores, onde a distancia de xénero se situaba próxima aos 23-24 puntos, segundo os datos da National Broadcasting Company (NBC). É dicir, que se trataría da maior fenda de xénero entre o electorado na historia do país. Mulleres máis novas darían o seu apoio maioritario a Harris, defensora dos dereitos reprodutivos e a igualdade de xénero Este aumento da polarización por xénero é especialmente visible entre o electorado máis novo e, máis aínda, na xeración Z. Do mesmo xeito que acontece noutros países as posicións máis reaccionarias e misóxinas teñen maior predicamento entre os homes máis novos. Porén, as mulleres máis novas darían o seu apoio maioritario á candidata demócrata Harris, perseguindo o fito de que unha muller a favor dos dereitos reprodutivos e a igualdade de xénero sexa presidenta dos Estados Unidos. Mentres tanto, Donald Trump segue abandeirando o antifeminismo. O seu historial de comentarios sexistas e múltiples denuncias de acoso sexual afastaron a moitas votantes, especialmente aquelas que teñen estudios superiores, pero, ao tempo, alimentaron o seu apoio entre certos sectores de homes mozos que rexeitan a igualdade, a inclusión e a diversidade e perciben as políticas demócratas como un abandono das súas necesidades. Sexismo Un estudo recente da Universidade de Massachusetts revelou que o sexismo segue sendo unha forza poderosa na política estadounidense, especialmente na forma en que os votantes elixen os seus candidatos. O traballo mostra que os individuos con actitudes sexistas tenden a inclinarse polos candidatos republicanos. Así, entre os entrevistados que expresaron un desacordo significativo coas declaracións sexistas, 73% apoiou a Biden. Por outra banda, preto de dous terzos dos que obtiveron a maior puntuación na escala de sexismo apoiaron a Trump. A análise afonda ao considerar un hipotético enfrontamento entre Kamala Harris e Trump. A enquisa revela que 89% dos votantes no terzo inferior da escala de sexismo, é dicir, os que máis non están de acordo coas declaracións sexistas, apoiarían a Harris. En cambio, só 11% deste grupo optaría por Trump. A cuestión racial Á división de xénero súmase a división racial. Nese senso cabe sinalar que en 2020 Biden gañou 93% do voto feminino negro fronte a 6% de Trump, mentres que no total do voto feminino en xeral, o demócrata levou 55% e Trump 44%. A fenda de xénero que prevén as enquisas non é trivial: é un reflexo das tensións subxacentes arredor da igualdade e os dereitos no país, e o seu impacto pode ser profundo. É certo que o potencial liderado de Harris non rematará co sexismo da sociedade norteamericana nin coa a criminal política exterior que segue alentando a Israel, pero non é menos certo que dentro dun sistema profundamente inxusto, diferentes resultados poden supor a diferenza para moitas persoas que o precisan.