Shanghai-Chancay

O vicerreinado do Perú foi o derradeiro en independizarse da monarquía española. Tiveron que vir dous xenerais estranxeiros; do Norte, o venezolano Bolívar, e do Sur, o arxentino Sanmartín, para independizalos á forza. A independencia trouxo novos aires, e o presidente Ramón Castilla decretou en 1854 a liberdade de todos os escravos negros, polo que as terras quedaban sen traballar, e o guano da costa (nitrato de Chile), sen recoller, para exportar a Europa e Estados Unidos. Pouco antes da abolición era un negocio a importación de traballadores chineses, culís. O 17 de novembro de 1849 aprobouse a Lei xeral de inmigración, que non era máis que a concesión a dous ricos da época (Domingo Elías e Juan Rodríguez) dunha autorización para "importar" chineses. De 1849 a 1874 chegaron a Perú, vía Acapulco, entre 80.000 e 100.000 culís que se vendían no mercado en Lima. A guerra polo guano (Guerra del Pacífico, decorrida entre 1879-1883), fomentada polo imperio británico utilizando como brazo executor Chile contra Bolivia, que perdeu a súa saída ao mar, e contra Perú, que perdeu Tacna e Arica, contou como aliados dos chilenos milleiros de culís escravizados no Perú que loitaron contra os seus explotadores. O país máis chinés Mesturada coa poboación e tomando como apelidos os dos señores que os escravizaron, a pegada chinesa, hoxe calculada nun 10% da poboación, foi nutríndose permanentemente nunha viaxe humana e comercial incesante, co recoñecemento da República Popular China en 1971, até chegar a 2014 e ser o primeiro socio comercial do Perú. En 2009 China e Perú asinaron un tratado de libre comercio. A industria chinesa precisa das materias primas peruanas e da infraestrutura necesaria para que cheguen á súa industria. O vindeiro mes de novembro China inaugurará no Perú o porto comercial máis grande de América do Sur, coa presenza de Xi Jinping. O porto de Chancay, a 75 quilómetros ao norte de Lima, será unha das principais vías de saída e entrada de produtos chineses escurecendo as outras dúas únicas vías comerciais de Asia con América: California e México. Os investimentos chineses na minaría peruana superan os 14 mil millóns de euros nestes últimos anos O porto é de propiedade maioritaria da chinesa Cosco Shipping Ports, o primeiro de propiedade chinesa en Occidente. Ten unha extensión de 1.000 hectáreas e calado para recibir os barcos máis grandes do mundo. Estará conectado cos Andes peruanos e as súas materias primas minerais cunha estrada construída polo Goberno peruano. Os investimentos chineses na minaría peruana superan os 14 mil millóns de euros nestes últimos anos. O 100% do ferro peruano vén de minas operadas por empresas chinesas e o 23% do cobre, do segundo exportador mundial, tamén. China consome un 50% do cobre e un 20% do zinc do mundo. A ameaza sino-rusa Laura Richardson, xefa de Comando Sur, o carcereiro estadounidense sobre toda Latinoamérica exceptuando México, acusa China (e Rusia) de "corromper, desinformar con campañas virais e violar sistematicamente os dereitos humanos" e con estas cartas de presentación e o historial de "violación do dereito internacional" ameaza a estabilidade das febles democracias de Latinoamérica. Pero Richardson foi clara cando enumerou no Atlantic Council a lista de materias primas que teñen "fichadas" en Latinoamérica e a súa presenza porcentual con respecto ás reservas coñecidas no mundo e ás que se refería como "We have"» (Nós temos). Litio, petróleo, Amazonas e acabando coa auga potábel. Sinalou China e Rusia como cómplices de Cuba, Nicaragua e Venezuela e alertou da presenza de "organizacións criminais transnacionais" como parte da presenza de ambos os dous países no continente. Esta "preocupación" non é nova, senón unha constante. Xa Mike Pence advertira aos países latinoamericanos de que os investimentos chineses son unha "potencial ameaza", xa que estabelecen unha excesiva dependencia comercial e crediticia, aínda que o Perú sexa o país con menos crédito chinés de Latinoamérica. Os distintos gobernos peruanos foron claros... queren negocios con todo o mundo e advertiron que os Estados Unidos debe saber que se non inviste na rexión, China seguirá crecendo e investindo e eles beneficiándose e agradecendo ese investimento. O país máis chinés de Latinoamérica contará en breve cunha infraestrutura nunca imaxinada e China creará riqueza, unha vez máis, na terra na que os chineses foron escravizados e asasinados no século XIX.