As manifestacións que se espallaron ao longo das últimas semanas por Estados como Bélxica, Alemaña, Hungría, Francia ou Reino Unido exixiron que os Executivos europeos tomen accións decididas para conter a suba no custo da vida, reflectido nun nivel de inflación que alcanzou 9,9% na Unión Europea (UE).
Entre os motivos que explican esta situación están as consecuencias derivadas da guerra en Ucraína, o argumento máis utilizado pola UE e os Estados Unidos (EUA), mentres que desde Rusia acusan as sancións introducidas por estes territorios de xerar este aumento.
Porén, antes da invasión, a UE xa se situaba na contorna do 6% de inflación. Aínda que poucas destas mobilizacións ían directamente enfocadas a criticar a adhesión á Organización do Tratado do Atlántico Norte (OTAN) e ao bloque comunitario no marco da guerra, como a que decorreu en Praga (Chequia); en varias das marchas máis numerosas, como as da folga xeral en Francia a semana pasada, medios internacionais salientaron a presenza de carteis e reclamacións en contra dos efectos da guerra en Ucraína e da posición da alianza militar, considerando que está alongando o conflito.
Nesa liña, a plataforma Europe For Peace, integrada por múltiples asociacións italianas e forzas sindicais como a Confederación Xeral Italiana do Traballo (GGIL), a máis importante do país transalpino, lanzou un chamamento para a primeira manifestación masiva o 5 de novembro en Roma para pedir un alto o fogo e pór fin ao conflito armado en Ucraína, mais tamén acabar co “alto prezo” que están a pagar as clases populares italianas por mor da guerra.
Sen entrar nas orixes desta situación, o secretario xeral da CGIL, Maurizio Landini, incidiu en que “a inflación chegou a niveis insostíbeis con consecuencias dramáticas para os colectivos sociais máis pobres, sectores económicos enteiros corren o risco de colapsar por falta de materias primas e polo custo da enerxía”, alertando das implicacións das “crises alimentarias” en países cun alto grao de inestabilidade.
No que atinxe á guerra, Landini condenou “a agresión rusa e a inaceptábel invasión de Ucraína”, lembrando as iniciativas do sindicato para “apoiar e axudar o pobo ucraíno”, laiándose do sufrimento da poboación e das vítimas civís, e alertando de que “a ameaza nuclear é cada vez máis concreta”.
Os gobernantes teñen que entender que “as guerras son insostíbeis desde o punto de vista social, humano e climático” e pediu un alto o fogo inmediato que supoña a apertura dunha negociación real “con plena implicación da ONU” que permita dar os primeiros pasos para “reducir o gasto militar e eliminar as armas nucleares en favor de investimentos para loitar contra a pobreza e garantir un traballo digno”.
Malia que desde Italia piden á poboación do continente que se comprometa neste sentido, nin a OTAN nin a UE semellan dispostas a impulsar un proceso de negociación após negarse a alianza militar e os EUA a negociar con Rusia antes do comezo da invasión, ao tempo que na actualidade reiteran que apoiarán Kíiv incluso en contra da posición da súa cidadanía.
Arredor desta cuestión, precisamente, foi a petición de comezar un proceso de diálogo entre a OTAN e Rusia a que forzou a dimisión esta segunda feira do ministro de Defensa de Romanía, Vasile Dincu, que xa fora desacreditado polo seu Executivo, que fixo fincapé en que é Ucraína a que ten que tomar esa decisión, posición que ao tempo ratificou o presidente francés, Emmanuel Macron.
Guerra en Ucraína
O Ministerio de Defensa ruso volveu denunciar esta segunda feira que Kíiv planea detonar unha bomba nuclear de baixo rendemento para culpar Moscova de utilizar “armas de destrución masiva en Ucraína”. A este respecto, o Organismo Xeral de Enerxía Atómica fixo público que aceptou a proposta de Ucraína de enviar unha misión urxente ao país para avaliar a advertencia efectuada polas autoridades rusas.
Pola súa parte, o líder alemán, Olaf Scholz, fixo público que defenderá unha misión de reconstrución de Ucraína tras a guerra e antes da súa entrada na UE.
