Nova semente imperialista na Guatemala

Dous séculos após a Doutrina Monroe, que defende que a América é para os americanos, a Administración Biden e os seus aliados europeos esforzáronse para garantir o respecto aos resultados electorais fraudulentos de 2023 na Guatemala. Bernardo Arévalo, o presidente electo, debería asumir o cargo para aliñar a maquinaria estatal cos intereses americanos. O obxectivo é aplicar na Guatemala o novo modelo de progresismo americano, de orientación social-liberal e reformista. Un modelo concibido como un paradigma replicábel en toda a rexión. Desde o golpe de Estado de 1954, os intereses americanos apropriáronse da Guatemala. Por un lado, recuperaron as terras nacionalizadas pola Reforma Agraria de 1953. Por outro, consolidáronse no imaxinario colectivo como a única cultura válida e desexábel. A pesar de dolorosas ignominias, como a inoculación de sífilis en mil guatemaltecos presos sen o seu consentimento ou o xenocidio contra os maias executado pola estratexia militar americana, as clases dominantes da Guatemala manifestan a súa gratitude pola intervención americana. Mesmo a que ocorre na actual conxuntura política. Inxerencia dos Estados Unidos Entre 1960 e 1996, a Guatemala viviu mergullada nun conflito estimulado polos Estados Unidos, que resultou na morte de 24.900 guatemaltecos, com masacres e xenocidios investigados e xulgados. Os Acordos de Paz (1996) significaron o triunfo do liberalismo pro-americano sobre unha consciencia nacionalista derrotada militar e culturalmente. Como é que o carrasco bi-centenario da Guatemala manifesta tan profundo interese na sucesión democrática dentro da institucionalidade formal de súa vítima? Para os Estados Unidos, a Guatemala ten sido e continúa a ser un terreo aberto para a implementación de súas estratexias clínicas e políticas. Iso aconteceu durante a proba de tratamento da sífilis, o xenocidio perpetrado na guerra contra o comunismo, a loita contra a corrupción e actualmente, co primeiro Goberno progresista americano liderado por Bernardo Arévalo. Arévalo e o círculo de executivos e técnicos de ONGs, xurdidos dos Acordos de Paz, teñen a súa orixe na vontade americana. Tanto na súa xénese política canto nas súas accións, Arévalo e os actores-chave da Semilla son aliados do imperialismo americano. Basta examinar as informacións públicas da Axencia dos Estados Unidos para o Desenvolvemento Internacional (Usaid) e da embaixada americana para confirmar os proxectos executados por esas ONGs. Alén diso, as fotografías de Arévalo e dos deputados da Semilla con funcionarios americanos en Washington reforzan esa conexión. Os Estados Unidos buscan un corredor interoceánico na Guatemala. En canto á preponderancia americana no Canal do Panamá diminui debido ás mudanzas climáticas e á autonomía das oligarquías no Panamá, a Nicaragua asina coa China un convenio para construír e controlar un canal que ligará o Atlántico e o Pacífico. O México, con Andrés Manuel López Obrador, xa inaugurou unha ferrovía pública que conecta ambos os mares. A Guatemala é o único territorio xeopoliticamente viábel para construír un corredor entre o Atlántico e o Pacífico, pois posúe portos importantes en ambos os océanos. As eleccións presidenciais na Guatemala en xuño de 2023 foron marcadas pola forte interferencia dos Estados Unidos Resistencia As eleccións presidenciais na Guatemala (xuño de 2023) foron marcadas pola forte interferencia dos Estados Unidos. Esa intervención tiña como obxectivo excluír as forzas políticas antiimperialistas, como ocorreu co Movimiento de Liberación de los Pueblos. Da mesma forma, o intenso traballo realizado polo Goberno americano para garantir a transferencia de poder no 14 de xaneiro ten como obxectivo garantir as condicións políticas necesarias para concretar o corredor Atlántico-Pacífico. A vitoria dos pobos americanos contra a Área de Libre Comercio das Américas, ALCA (Mar del Plata, 2005) desferiu un golpe no imperialismo americano. Agora, este debe enfrontar o avanzo comercial dos Brics. Para o deter, os Estados Unidos desenvolveron un actor político propio, como o partido Semilla e o presidente Arévalo. Alén diso, introduciron no imaxinario colectivo guatemalteco un actor social de raíces indíxenas, financiado pola Usaid, a través da "resistencia dos pobos" en defensa da democracia patronal e do progresismo americano, que protagoniza actos festivos e mediáticos de protesto. A aparición deses dous actores (social e político) busca tamén impedir a consolidación de suxeitos socio-políticos plurinacionais antiimperialistas, fóra do control americano.