Nos últimos días producíronse dous feitos moi relevantes no serial do procés. O primeiro, a decisión do TC de admitir a trámite o recurso do Goberno español, formulado xa en xaneiro, contra a candidatura de Puigdemont. O segundo, posterior a este, a reforma por parte do Parlament -na sesión plenaria desenvolvida quinta e sexta feira pasadas- da Lei de Presidencia. Unha mudanza legal que en teoría permitiría a investidura a distancia do president no exilio.
JxCat entende que o veto do TC non é aplicábel á un novo asalto de Puigdemont á presidencia pois a admisión a trámite do recurso produciuse días antes de o Parlament modificar a Lei de Presidencia. Existiría agora un marco legal que si permitiría a investidura a distancia do político de Girona.
É moi dubidoso que o TC vaia ficar de brazos cruzados se finalmente Roger Torrent -presidente do Parlament- volta a convocar unha sesión plenaria para investir Puigdemont. O probábel é que faga valer a súa xurisprudencia -o criterio de que o candidato debe estar fisicamente presente no hemiciclo- e, destarte, volte a interpor un veto.
Nese cenario, que faría JxCat? Segundo o seu portavoz Eduard Pujol, voltarían a pór en xogo a opción de Jordi Sànchez, xa ensaiada sen suceso. As cartas están marcadas, así que a Fiscalía e TC tampouco farían viábel a investidura do preso de Soto del Real. Daquela? Daquela -e segundo as fontes de JxCat consultadas por NacióDigital- abriríase paso o "plano D" -o A era Puigdemont, o B Sànchez, o C Jordi Turrull- e a forza soberanista proporía un candidato libre de sospeitas xudiciais. Aquí Elsa Artadi -que en Berlín apareceu á beira de Puigdemont- continúa a ser a pre-candidata mellor colocada.
O que ninguén quer son eleccións antecipadas, aínda que só sexa porque os agoiros demoscópicos non son neste momento favorábeis para as forzas independentistas.
