Falece Julen Madariaga, un dos nomes claves da esquerda abertzale

Foi un dos fundadores de ETA mais acabou criticando publicamente súa estratexia armada, afastándose da organización a finais dos anos oitenta. Foi membro de HB pero abandonou o partido en 1995 despois de que ETA matase o político do PP Gregorio Ordoñez. Estaba a favor de abandonar a loita armada. Posteriormente uniuse a Aralar.
julen madariag foto berria
photo_camera (Foto: Bob Edme / Berria)

O político e activista Julen Madariaga Agirre faleceu aos 88 anos de idade. Vivía en Senpere (Lapurdi) e levaba moito tempo enfermo. Foi un dos fundadores de ETA mais acabou criticando publicamente súa estratexia armada, afastándose da organización a finais dos oitenta. Foi membro de HB pero abandonou o partido en 1995 despois de que ETA matase o político do PP Gregorio Ordoñez. Estaba a favor de abandonar a loita armada. Posteriormente uniuse a Aralar.

Naceu en Bilbao en 1932 no seo dunha familia que tivo que exiliarse a Chile despois da guerra de 1936. Estudou Dereito e foi Doutor en Cambridge. Foi un deses mozos que non estaban de acordo coa actitude do PNV cara á ditadura franquista e abandonou o partido e formou o grupo Ekin, co obxectivo de organizar accións de resistencia.

A partir de aí naceu a organización ETA en 1959. Comezaron no campo cultural, pero máis tarde iniciaron accións armadas. Naquel momento, Madariaga dixo que defendía "facer o que facía o inimigo": "A xente tiña que estar preparada para a fase militar. Cando fixemos algo no eido cultural, a resposta do inimigo foi completamente desproporcionada. Creo que ETA fixo todo no seu momento, pero vendo cal era a resposta do inimigo, chegamos á fase militar moito antes do que pensabamos, forzados pola situación. Lembro que cando roubamos un banco por primeira vez a xente tomouno mal; para o terceiro non houbo problema. En primeiro lugar, defendérmonos – Euskal Herria - contra o ataque do inimigo. Había outra razón: acadar a dignidade da xente, darlle coraxe. '

Coñeceu as torturas policiais de Melitón Manzanas e tamén estivo preso en prisións francesas. Foi condenado a catro anos de prisión por apoiar ETA en 1989, xunto coa prohibición de vivir no País Vasco do Norte durante dez anos. Saíu do cárcere en 1991 e trasladouse a Bilbao para ser avogado con Txema Montero.

Distanciouse claramente de ETA en 1989, en desacordo coa estratexia. "A mediados dos 80 comezaron a poñer coches bomba, en 1986 [Dolores Gonzalez Katarain] Yoyes foi asasinada ... “. A mediados dos anos noventa comezou criticar publicamente a loita armada. “Foi moi difícil dar ese paso".

En xuño de 2006, foi arrestado pola policía francesa, xunto con outras 11 persoas, acusado de ter ligazóns á "rede financeira de ETA". Foi confinado por París polo xuíz Laurence Le Vert, pero puido regresar a casa a Senpere uns meses despois.

(Peza traducida do Berria)

Comentarios