Yolanda Castaño: "Non somos individualidades, senón memoria colectiva, comunitaria, que en parte é familiar"

O último poemario de Yolanda Castaño, Materia (Xerais), é a memoria histórica e familiar. A liberdade e tamén a posibilidade da opresión do clan. A maternidade e a non maternidade como escollas igualmente lexítimas. A autora volve mudar de temática e de ritmo neste libro mostrando, como di ela, que a poesía ten que ser exploración constante. Falamos con ela da súa produción literaria e do resto dos seus proxectos como xestora cultural e embaixadora -na práctica- das nosas letras. 
Yolanda Castaño. (Foto: Alberto Pombo)
photo_camera Yolanda Castaño. (Foto: Alberto Pombo)
A primeira parte de Materia , Un río subterráneo , fala das súas dúas avoas. De que maneira lle axudaron ambas a ser quen é?  A primeira parte do poemario é o elemento líquido da…
 
Debes estar rexistrado para ler este contido
star
Poderás rexistrarte co teu correo. É rápido e gratis.
Precisa axuda? Envíanos un correo electrónico a [email protected].
Máis en Entrevistas
Comentarios