Unha caída media de 8,6%: A reforma das pensións empobrecerá as persoas xubiladas

O prestixioso Grupo de Investigación en Pensións e Protección Social, un equipo conformado por profesores da Universitat de València e da Universidade de Estremadura, vén de facer público un informe sobre o impacto no poder adquisitivo do aumento do período de cálculo das pensións. Neste sentido, certifica unha caída de 8,6% na paga das persoas xubiladas que teñen cotizado polo réxime xeral, polo que un pensionista que cobra 996 euros, computando os últimos 25 anos, pasa a recibir, atendendo ao período de 35 anos, 916 euros. O relatorio destaca que “os colectivos máis prexudicados polo alongamento do período de cómputo serían os autónomos, pois a inmensa maioría cotizan polas bases mínimas durante os períodos máis afastados da idade de xubilación”. A este respecto, os autónomos presentan un retallo na contía inicial notabelmente superior ao dos traballadores integrados no réxime xeral, sinalando que “estamos diante dunha discriminación evidente”. O Grupo de Investigación en Pensións e Protección Social afirma que “o réxime de autónomos sairía máis prexudicado, cunha baixada de 10,3%, fronte a 8,6% de redución no réxime xeral, debido a que no de autónomos non se integran as lagoas de cotización, é dicir, os meses non cotizados computan con cero euros, penalizando fortemente o valor da base reguladora”. As mulleres son un colectivo particularmente afectado polo incremento do tempo de cálculo das pensións. A este respecto, o citado colectivo salienta que “detectamos un posíbel problema de discriminación indirecta por razón de xénero, xa que as mulleres presentan carreiras laborais máis curtas, co cal a súa pensión inicial reduciríase en 10,3%, fronte á redución dos homes, que sería de 7,9%”. As mulleres perden novamente A ampliación do período de cómputo supón unha redución da pensión das mulleres en relación coa dos homes de 30%. Segundo os expertos da Universitat de València e da Universidade de Estremadura, “a razón da influencia da distinta duración da carreira laboral é a integración de lagoas: a menor carreira laboral, máis necesidade de integración de lagoas, ao pasar de 25 a 35 anos, e maior número delas co 50% da base mínima que co 100%, excepto que no futuro se modifique esta circunstancia”. A profesora da Universidade de Santiago de Compostela María Cadaval expón, en declaracións a Nós Diario, que analizar a proposta de reforma das pensións implica “partir da foto actual e do escenario de cara aos vindeiros anos”. “Nos próximos 15 e 20 anos vanse xubilar no conxunto do Estado arredor de 8 millóns de persoas e isto vai ter un impacto nas contas públicas de 60.000 millóns de euros. Se se quere financiar isto co IRPF implica un aumento do imposto de 60%”, afirma Cadaval. "Nunca houbo tal cantidade de cotizantes", di García Negro “Hai que tocar todas as teclas”, continúa Cadaval, quen considera que “isto non pode pasar só por aumentar o período de cálculo de 25 a 35 anos senón tamén por incrementar as cotizacións. Aquí hai marxe porque o custo salarial no Estado español é de 22,8 euros fronte a 28,5 euros da Unión Europea (UE) e aos 32 euros de media dos 19 países máis desenvolvidos da UE”. Cadaval advirte do impacto desta reforma “nas mulleres, nos autónomos ou naquelas persoas que cotizan polo réxime especial do mar”. A Seguridade Social, con máis ingresos que nunca A economista María do Carme García Negro lembra a Nós Diario que “a Seguridade Social ten hoxe máis ingresos que nunca”. “Nunha houbo, e menos en épocas de crise, 19 millóns de cotizantes. O que se fixo de forma irregular é detraer do sistema público de pensións partidas para usos que non son pensións e que deberían ser abonadas con cargos a partidas orzamentarias para a solidariedade”, afirma García Negro. “O sistema dá de si para pagar aos pensionistas e para soportar as subidas de percepcións segundo vai aumentado o custo da vida”, asevera García Negro, quen opina que “o Estado ten que resolver os problemas de necesidades de fondos para asistencia ou para subsidios e subvencións, mais non baleirar pouco a pouco a caixa da Seguridade Social”. García Negro aposta pola “adecuación dos orzamentos públicos ás necesidades colectivas e non á inversa”. O economista Xavier Pérez Davila explica a Nós Diario que “hai toda unha serie de decisións que van na liña de diminuír o poder adquisitivo das pensións” e culpa destas políticas “as imposicións da Comisión Europea, que en política económica está á dereita do presidente estadounidense, Joe Biden”. Perda de poder adquisitivo de 3% en 2021 “No artigo 1.2 do proxecto de lei estabelécese que a revalorización anual das pensións farase segundo o valor medio das taxas de revalorización anual, que neste ano é de 2,5%, e non conforme á suba do Índice do Prezos ao Consumo (IPC), que neste exercicio é de 5,5%”, destaca Davila, quen conclúe que “isto vai implicar en 2021 unha perda de poder adquisitivo dos xubilados de 3%”. Davila indica que “no último relatorio sobre envellecemento, a Comisión Europea fai a previsión de que a poboación de máis de 65 anos vai pasar de unha de cada cinco persoas en 2019 a unha de cada tres en 2050”. “Porén”, segue Davila, “a Comisión Europea no prevé un aumento substancial do gasto en pensións, senón un incremento de 0,7%”. Cadaval advirte do impacto da medida nas mulleres, autónomos e no mar O portavoz do colectivo de pensionistas da Confederación Intersindical Galega (CIG), Xepe Torres, salienta a Nós Diario que “ampliar o período de cálculo das pensións de 25 a 35 anos vai representar unha caída moi considerábel do poder adquisitivo dos pensionistas”. A este respecto, lembra que “un estudo elaborado pola CIG ten demostrado que o aumento do tempo de cómputo de 15 a 25 anos aprobado polo Goberno de Zapatero implicou un descenso de 25% no valor das pensións”. “Non pode haber pensións dignas se non hai salarios dignos”, afirma Torres, quen ve “un paripé” o diálogo social entre o Goberno e UXT e CCOO, “porque a reforma das pensións xa está pactada coa Comisión Europea”. A batalla contra as pensións públicas A decisión de aumentar o período de cómputo das pensións é a primeira contrapartida asumida polo Goberno español dentro do plan de asistencia financeira estabelecida pola Comisión Europea como parte do programa Next Generation. Enmárcase dentro dunha proposta onde cómpre situar o proxecto remitido polo Executivo ao Congreso dos Deputados no mes de xullo. Especialistas consultados por Nós Diario advirten dun novo golpe ao poder adquisitivo dos xubilados e destacan o seu duro impacto entre o colectivo dos autónomos e das mulleres. O novo marco normativo impulsado desde do Executivo do Estado implica darlle continuidade á reforma de pensións de 2011, aprobada polo Gabinete de Zapatero seguindo as indicacións das autoridades comunitarias. Segundo esa lexislación, cuxa orientación foi apoiada pola Autoridade Fiscal (Airef), dirixida polo actual ministro de Seguridade Social, José Luis Escrivá, o número de anos que se toman para calcular a pensión dos novos xubilados ía subindo paulatinamente dos últimos 15 anos cotizados polo traballador aos últimos 25 entre 2013 e 2022. O pactado con Bruxelas supón non deter o contador e continuar incrementándoo en 2023. A suposta falla de viabilidade do modelo de pensións é empregada como argumento polos defensores da proposta. Neste sentido, algúns economistas, entre eles o profesor da Universitat de Barcelona Ramón Franquesa, destacan a carga ideolóxica da iniciativa, critican o “seu carácter neoliberal”, advirten que “parte dun documento manipulado que pretende xustificar recortes” e significan que “os mesmos expertos que son incapaces de acertar nas previsións de inflación a un mes vista atrévense a predicir a evolución do custo de pensións a respecto do PIB dentro de 50 anos”.