As pegadas do fracaso en Ferrolterra

O Goberno central vén de suprimir o principio de discriminación positiva que estabelecera a mediados da década pasada na política de fomento industrial en zonas sensíbeis que sufriran os efectos da reconversión. A comarca de Ferrolterra era, até o de agora, unha delas. Hoxe xa é un feito a desaparición do criterio territorial e, con ela, rematan perto de tres décadas de plans falidos. Eis un extracto da reportaxe publicada ao respecto no número 320 de Sermos Galiza.

Xosé Lourenzo

04/nov./18 - 10:59 Actualizado: 19/nov./18 - 10:49

Seguinte

A reconversión industrial dos anos 80 trouxo consigo unha crise sen precedentes na comarca de Ferrol. Milleiros de traballadores do sector naval, cualificados naquela altura de excedentarios, foron obrigados a marchar para a casa pola esixencia dunha Comunidade Económica Europea que quixo repartir os sectores produtivos con criterios que pouco tiñan a ver coa capacidade.

“Foron tempos moi duros”, lembra Juan Gómez, un dos “excedentes” daquela primeira reconversión. “Botáronnos fóra dun día para outro e moitos de nós non soubemos que facer, estabamos totalmente perdidos”, engade. Lembra este ex traballador de Astano que “algúns, e non poucos, resistíanse a recoñecer a realidade e seguían indo á primeira hora da mañá á entrada do estaleiro… Coñezo xente que caeu en depresión ou no alcoholismo. Foi un verdadeiro desastre a maneira que tiveron de mandarnos para a rúa”.

O testemuño de Juan é só un dos centos que poderían relatar unha historia repetida, habitual na meirande parte das familias da comarca. O Goberno, entón, propuxo alternativas para tratar de recolocar parte dese excedente en novas industrias con posibilidades de desenvolverse e, de paso, mitigar o peso do sector naval. Así xurdiron os plans da Zona de Urxente Reindustrialización, primeiro, e a Zona Industrializada en Declive, despois. De primeira man viviu eses programas o enxeñeiro e economista Ramón Yáñez, nomeado polo Instituto Nacional de Industria (INI) para a Oficina de Promoción Industrial na División de Construción Naval. Yáñez encargábase, canda outras persoas, de buscar proxectos viábeis para a zona. “Eu vivín esa época dun xeito diferente, pero podo dicirche que a meirande parte dos compañeiros vivírona cun gran desacougo porque ninguén cría naquel momento que fóra do sector naval se ían conseguir alternativas industriais duradeiras. E a xente xa era moi escéptica no sentido de que dar subvencións podía crear empresas de palla por parte de empresarios oportunistas que viñan só polas subvencións”.