Non é doado poñer de acordo a todos os sub-sectores que viven do mar en Galiza, desde os mariñeiros da frota de baixura ás mariscadoras, pasando por bateeiros (mexilloeiros), percebeiros, e demáis. Mais o anteproxecto de lei da acuicultura da Xunta logrou ese acordo... na súa contra. Esta fin de semana comezará a evidenciarse en público o que é un clamor dentro do sector do mar: é un proxecto contrario aos intereses do sector do mar de Galiza e que beneficia o desembarco de multinacionais da acuicultura industrial a costa de destruír e desprazar os sectores produtivos tradicionais. Confrarías, agrupacións de mariscadoras, colectivos da frota artesanal e asociacións mexilloeiros van dar roldas de imprensa para facer público este malestar.
“É un ante-proxecto de marcado carácter neo-liberal. Trata de facer co mar o mesmo que intentan facer en todo: privatizar”
“É un ante-proxecto de marcado carácter neo-liberal”, explícase nun documento dunha agrupación bateeira da Ría de Arousa que fai parte de Opmega, a principal organización do sector productor mexilloeiro. Coa Lei de Acuicultura a Xunta “trata de facer o mesmo que intentan facer en todo: privatizar”. Mais, privatizar o mar, é posíbel? Para os sectores produtivos das nosas rías a proposta do goberno galego demostra que si.
Substituír os sectores tradicionais por acuicultura industrial
As rías e a costa galega é unha fonte de riqueza económica: ducias de miles de empregos directos e inducidos, para alén de ser unha actividade sostíbel social e ambientalmente. “O problema xorde porque ocupan un espazo marítimo e marítimo-terrestre que é público e moi cobizado pola acuicultura industrial”, afírmase no documento. E iso é un obstáculo para os seus intereses. O borrador da lei procura, consideran confrarías e demáis sectores, “favorecer os intereses das grandes empresas”. Para iso, póñense as bases legais e administrativas que permitan que estes grandes grupos se vaian introducindo en detrimento dos sectores tradicionais.
A lei permíte expropiar calquer terreo litoral de interese para acuicultura industrial. Non fican a salvo os espazos naturais protexidos, nos que se poderán autorizar instalacións acuícolas.
A acuicultura industrial (AI) iría ocupando espazo das zonas declaradas aptas para a acuicultura, desprazando á acuicultura tradicional, marisqueo e baixura.
Forte impacto
A AI utiliza produtos farmacolóxicos e piensos non naturais. Iso implica un deterioro ambiental do medio mariño. Ademais, prohíbese a pesca no ámbito deses estabelecimentos acuícolas e contaminarán os recursos marisqueiros e pesqueiros da zona. Onde se ubica a acuicultura industrial só fica acuicultura industrial.
O instrumento para permitir esa instalación dos complexos de AI son os 'Plans sectoriais de ordenación' (PSO). Permiten a modificación beneficiando estabelecimentos de acuicultura industrial, creando dereitos “ad hoc” para a súa introdución e eliminando mecanismos administrativos de protección, como por exemplo a análise de incidencia ambiental. Os PSO para a parte litoral e zona terrestre terán incidencia supramunicipal polo que non se poderán parar desde os concellos por moito que prexudiquen gravemente os seus sectores produtivos, etc... O carácter de interés público declarado por esta lei permítelles tamén expropiar calquera terreo litoral ou terrestre que sexa da súa interese. Tampouco quedan a salvo os espazos naturais protexidos, nos que se poderán autorizar instalacións acuícolas.
