Como nun gran truco de maxia, na Unión Europea desapareceron entre 2008 e 2015 máis de 213 mil millóns de euros. Non é unha cantidade pequena. Equivale, por exemplo, á suma do gasto anual en educación que se fai en Alemaña, Italia, Dinamarca e na República Checa. Ou ben ao que se destina cada ano aos servizos de saúde no Estado español, Austria, Grecia, Polonia e Suecia, combinados, por poñer outro exemplo. É dicir, moitísimos cartos. Eses 213.000 millóns de euros foron o montante total do diñeiro perdido polos 28 Estados membros por mor do incremento do déficit e o aumento do pagamento dos xuros como resultado directo das súas intervencións na crise bancaria. Por resumir e aclarar, como pide a analista Rosa Estévez, “foron os cartos usados para resgatar bancos e que nutriron o negocio de auditoras e empresas asesoras”.
O negocio do resgate é o título da investigación desenvolvida polo Transnational Institute (TNI), unha rede global que suma académicos e activistas. No informe debulla como o salvamento das entidades financeiras na UE se converteu en negocio que beneficia auditoras e empresas financeiras. Á cabeza do mesmo, as coñecidas como fab four, as catro grandes auditoras (KPMG, Deloitte, PWC e Ernst & Young), que dominan o 61% do mercado global e teñen un exército de 800.000 empregadas e empregados por todo o mundo. Teñen máis do 60% da cota do mercado da auditoría na Unión Europea. Do 98% se nos referimos ás empresas que operan en Londres.
[Podes ler a reportaxe íntegra no Sermos Galiza 238, á venda na loxa e nos quiosques e puntos de venda habituais]
