1.895 núcleos de poboación da Galiza carecen de habitantes

O despoboamento rural avanza de forma sostida e continuada na Galiza. Segundo os datos achegados polo Instituto Nacional de Estatística (INE) para 2022, último ano con cifras, 1.895 núcleos de poboación galegos carecen de habitantes. Nesta liña, significa que as comarcas da circunscrición de Lugo contan con 885 lugares abandonados, as da Coruña con 671, as de Ourense con 173 e as Pontevedra con 166. Ao tempo, adianta que outros 2.500 asentamentos están próximos a repetir esta situación. Ortigueira, á cabeza As comarcas de Ortegal, A Mariña e O Eume presentan os peores números. Así, o concello de Ortigueira rexistra 124 núcleos sen residentes, outros 30 cunha persoa censada e 136 con menos de 10 habitantes. Asemade, o municipio perdeu 48,1% da súa poboación desde 2020, pasando de 8.533 habitantes a 5.420. A continuación, colócase o veciño concello das Pontes, con 87 núcleos abandonados e unha perda de habitantes de 21,2% no mesmo período. Eis todo o que precisas saber sobre o mundo das parroquias na Galiza Os concellos de Muras e Ourol sitúanse tras As Pontes. O primeiro deles rexistra 59 núcleos abandonados, 47,4% menos de poboación que no ano 2000, e 50,4% da poboación cunha idade superior a 64 anos. O segundo declara 51 lugares sen residentes, unha perda de poboación de 37,7% nos últimos 20 anos e 39,6% do seu censo por encima de 64 anos. As Somozas, municipio limítrofe coas Pontes e Ortigueira emprazado na comarca do Eume, mantén 50 núcleos de poboación sen residentes. Ao tempo, perdeu 37,8% dos seus habitantes desde o ano 2000, pasando neste período de 1.473 persoas censadas a 1.073, 30,6% das cales superan 64 anos. Pola súa parte, Viveiro, vila de referencia na área occidental da Mariña rexistra 42 lugares sen poboación, precisamente aqueles máis próximos á area da Gañidoira e da serra do Xistral. Eólicos e eucaliptos As localidades referidas presentan notorias diferenzas pero en todas elas destaca o peso económico do sector eólico e da actividade forestal ligada ao monocultivo de eucalipto. O profesor da Universidade de Santiago de Compostela (USC), Bernardo Valdês, especialista en economía agraria, sinala a Nós Diario que “o sector eólico e o sector forestal ligado ao eucalipto non poden ser nunca alternativas laborais porque xeran un número de empregos moi pequenos”. Juan Carlos Pérez (Aldealista): "O noso algoritmo busca unha aldea que namore de ti segundo os teus patróns de gustos" Valdês apunta que “a actividade eólica case non ocupa persoal unha vez montados os parques e o sector do eucalipto unha pouca máis, pero só nos períodos de plantación e corta”. Nesta liña, considera que “a incapacidade de xerar empregos alternativos aos agrarios após a destrución dos mesmos tras a entrada no Mercado Común Europeo explica o despoboamento das áreas rurais do país”. Ao tempo, entende que “o proceso vese favorecido pola ausencia de servizos”. A reconversión agraria O catedrático de Xeografía da Universidade de Santiago de Compostela Ruben Lois explica a Nós Diario que “a causa do problema demográfico actual está nas emigracións masivas das décadas dos sesenta e setenta que non teñen efectos inmediatos e no afundimento do vello complexo agrario, que provoca unha perda de emprego na agricultura que non vai acompañada doutras alternativas laborais no rural”. Lois explica que “a realidade desta área da Galiza é un exemplo claro do que o xeógrafo David Harvey denomina acumulación por desposesión. Neste caso, atopámonos con grandes compañías eléctricas de capital estranxeiro e sen vinculación co territorio que entran na zona destruíndo as posibilidades de habitabilidade. Ao tempo, dáse unha gran concentración de plantacións de eucaliptos ligada ao negocio das pasteiras que explotan o territorio para o seu proveito”. A Galiza caerá a 2,65 millóns de habitantes nos próximos 15 anos O impacto das renovábeis O xeógrafo da USC indica que “os eólicos expulsan a xente e os eucaliptos son as expresión da ausencia de actividade produtiva”. Asemade, destaca “a periferidade de toda esta zona, emprazada moi lonxe dos grandes centros e moi mal comunicada co exterior”. Ao tempo, incide “no elemento de hábitat, pois nesta área as parroquias son moi pequenas e moi dispersas”. O impacto do sector eólico no despoboamento ten sido certificado por diversas investigacións para diferentes áreas do Estado e da Unión Europea. Sen ir máis lonxe, para o caso catalán, o profesor da Universitat Rovira i Virgili, Sergi Saladié, documentou que “80% dos municipios cataláns con instalacións eólicas perderon poboación na última década. Precisamente, a Terra Alta, unha comarca situada no sur de Catalunya, coa máis elevada concentración eólica do país, é, en porcentaxe, a que máis poboación perdeu”. A realidade do despoboamento: a Galiza rural perde 17% dos seus habitantes mentres Madrid gaña 45% Unhas conclusións semellantes ás de Saladié para Catalunya rexistrounas para o País Valencià o profesor da Universitat de València Luis del Romero Renau. Así, concluíu que “só dous de 22 concellos con centrais eólicas gañaron poboación en Castelló. Pola súa banda, algúns concellos onde se instalaron centrais eólicas, como Portell, Pina de Montalgrao ou Alpuente, tamén en Castelló, perderon máis do 20% da súa poboación. O caso extremo é Pina, que perdeu 29,9% da súa poboación desde 2007, data de posta en funcionamento da súa central eólica”. Galiza presenta as taxas máis altas de envellecemento da Unión Europea O proceso de despoboamento está chamado a intensificarse nos vindeiros anos. A este respecto, o Instituto Nacional de Estatística (INE) indica que 1.101 lugares da Galiza só contan cunha persoa residente e 1.264 con dúas. Ao tempo, sinala que 12.744 núcleos de poboación rexistran menos de 10 residentes, sendo en 48,7% destes a media de idade superior a 64 anos. Aliás, a Galiza fechou 2022 con 2.690.464 habitantes, deles 702.630 sumaban máis de 64 anos e 418.840 non chegaban a 20. Neste sentido, esta última faixa de poboación colocábase en 15,5%, rexistrando no seu conxunto unha das taxas de envellecemento máis elevadas da Unión Europea (UE). Os fondos contra o despoboamento, sen planificación A poboación residente na Galiza maior de 64 anos significa 26,1% do censo e supera en 167,7% a menor de 20 anos. Ademais, a poboación nesta última fraixa de idade non supera 12% da veciñanza en 264 concellos. Ao tempo, as persoas en idade de xubilación superan as menores de 30 anos en 233 concellos galegos, significan 40% do número total de residentes en 78 localidades e supoñen máis de 50 % nalgúns municipios da área oriental do país. As proxeccións do Instituto Nacional de Estatística avanzan que a Galiza perderá case 35.000 habitantes até o ano 2037, ficando para entón con 2,65 millóns de persoas, o que representaría 1,3% menos que na actualidade. Neste mesmo período, o Estado español gañaría 4,23 millóns de habitantes, 8,9% máis, superando 51,66 millóns de persoas, con Madrid liderando o crecemento