Funcionario. Industrial. Empregado de banca. Empregado de augas. Médico. Son as profesións coas que os árbitros Prados García, López Nieto, o galego Puentes Leira, Andújar Oliver ou Ansuátegui Roca gañaban a vida na época de gloria da Liga, a década dos 90.
Eles tiñan a escusa de non ser profesionais para os seus erros, ademais da de non contar cunha serie de avances tecnolóxicos, entre os que destaca o VAR, que facilita en extremo o labor duns colexiados actuais que se dedican exclusivamente á arbitraxe, tarefa pola que perciben un salario que entre fixos e variábeis pode alcanzar os 300.000 euros anuais, que os sitúan como un dos colectivos máis privilexiados do Estado -só 0,53% das persoas declaran percibir máis de 150.000 euros-, cifra por enriba incluso do que gaña -oficialmente- Filipe VI, que cobrará 258.927 neste ano 2022.
Os árbitros poden percibir até 300.000 euros anuais
E, con todo, sobre o céspede non demostran ser mellores que os seus homólogos de hai 25 ou 30 anos, como evidenciou Del Cerro Grande no recente Almería-Celta. O equipo celeste, que comezara o partido adiantándose no marcador cun golazo de Gabri Veiga desde fóra da área, asistiu impotente á expulsión inxustificada do canteirán, que pisou un rival de forma claramente involuntaria, pero o árbitro madrileño decidiu expulsalo -a pesar de consultar o VAR- por advertir "intencionalidade" e "forza excesiva" na acción.
A marcha do campo de Gabri Veiga, entre bágoas de carraxe, foi como un torpedo directamente lanzado sobre a estratexia dun Celta que acabou perdendo por 3 a 1 e xa dorme con só un punto de vantaxe sobre o descenso.
Porén, o técnico olívico, Eduardo Coudet, tivo a súa cota de culpa no afundimento celeste, pois volveu pecar dun dos defectos que máis se lle están a achacar, un excesivo conservadorismo manifestado na substitución de Strand Larsen -dianteiro- por Renato Tapia -mediocentro defensivo-.
