Un vento que pasa (Galaxia, 2019) relata a historia dun home enfermo que, nos intres finais da súa vida, “escoita os relatos que lle contan os seus compañeiros de doenza mentres lembra e debulla a súa propia peripecia”. Desde a editorial Galaxia explican que a trama é “contada dende o cinismo e o sarcasmo”: “[O protagonista] é un home atado así mesmo que soamente posúe unha certeza, a constancia dos seus erros”.
“Conde presenta un narrador escéptico e sagaz para quen a sabedoría é ao tempo condena e salvación”, engade a nota de Galaxia, “ás veces obscena, outras con ironía clarividente, o ton confesional desta novela fai abrollar a farsa da vida”.
Alfredo Conde, cuxos inicios na literatura ocorreron no campo da poesía, é autor dunha extensa obra narrativa entre a que salientan títulos como Breixo (1981), Memoria de Noa (1982), Xa vai o griffón no vento (1984) -Premio Nacional de Literatura do Ministerio de Cultura-, Romasanta (2004), Lukumí (2006) ou María das Batallas (2007).
