Lembro o impacto da chegada do teu primeiro libro, Pornografía. Fora como unha bomba na nosa xeración. Autoeditado, corría de man en man, tamén entre xente que non era necesariamente consumidora de poesía.
Para min tamén foi unha explosión, e algo moi necesario. Eu acórdome que daquela enviábao a premios, a editoriais -eu tiña 20 anose facía moitos recitais nos bares, en Santiago, e sentín esas ganas de que o libro saíse adiante. E a autoedición foi un pouco como agora: amigos que nos axudamos por esa paixón pola palabra poética, pola palabra recitada, porque Pornografía naceu moito como palabra recitada. E creo que a miña obra é moito palabra para dicir, para berrar, máis que para escribir e para encriptar e para encerrar na palabra escrita.
Os teus poemas son moi directos, mesmo moi dramatizábeis.
Si, eu síntoos así, como moi vivos, e cando escribo emociónome eu mesma. Eu sinto a literatura como algo dialogado, algo dramático. Fun crítica de teatro, vin moito teatro, escribín algúns libros de teatro, e sempre relacionei moito a poesía con iso, porque é relacionar a palabra morta coa palabra viva. Para min a poesía é un lugar de emoción, e a emoción é algo político tamén. A emoción como unha arma, a arma dos pobres, que digo aquí nun verso.
Tamén levaches á poesía termos non habituais nela, como regra, útero, tetas. Fóra de excepcións, a poesía galega peca/ pecou sempre dun certo puritanismo, non?
Hai medo das palabras. Eu era moi rachadora naquel momento, ao mellor pola inconsciencia da idade, que me daba ese descaro. Era a forma que me daba a xuventude e os poucos anos que tiña, e facíao con inocencia. Hai xente que lle repateaba, como se me odiasen un pouco, aínda que eu nunca quixen espertar ese sentimento na xente. Pero aínda así, alégrome de ter sido valente e descarada, e de falar con ese tipo de palabras, que está ben sacar as palabras dos seus ámbitos reducidos, dos seus cuartos prohibidos. Porque iso é a liberdade, escribir sen censurarte a ti mesma.
[Podes ler a entrevista íntegra no Sermos Galiza 240, á venda na loxa e nos quiosques e puntos de venda habituais]
