Lérmonos

Nesta Galiza que nos acolle na matria e patria, agora xa entrado o febreiro (que cando camiseiro, nin boa meda, nin bo palleiro, así que mellor éo con xeada na leira e con cachopo na lareira e que canten as cotovías polo San Matías que andará co Entroido ás porfías), o febreiro de flor de mimosa e de camelia, mes de luz coa Candeloria e San Brais, dando pasos na palabra de Rosalía e coa presenza constante de Castelao e Bóveda (nos 120 anos do seu nacemento), con Murguía e Moncho Valcarce (el irmán noso, crego pastor da igrexa galega do perdón, da xustiza e da liberación). Pois por este febreiro imos a paso de sentimentos polas páxinas nada pequenas deste Pobo, Nación determinada, para lermos, para facer lecturas, así no fundamental dos nosos enerxéticos dous motores, por unha parte, o da nosa Cultura, e pola outra, o da nosa Lingua, as dúas a querer verse un todo, á vez que presenciarse en todas partes, sen esquecer que para estenderse, hai que afondar. Velaí por iso que tentaremos mostrar unha análise que nos parece necesaria e que sume na realidade do facer activo de ler como exercicio do pensamento e do consecuente que é a lectura como concreción e conquista. Lectura viva, activa e creativa, nos distintos soportes, non só libros, e tamén nos múltiples espazos e tempos, ou sexa contextos, con todos os pretextos que a liberdade nos motive. Ler e escribir De primeiras, a modo de reflexión, indicar que facer lectura (ler) e facer escritura (escribir) poden ir en páxinas vitais de diferentes formas e soportes. Unha delas e de bo vivenciar é a de ler e escribir no aire, coas ilustracións da nosa expresión corporal emocional e xestual, afectiva, que acompañará a comprensión do texto elaborado e compartido. Todo na biopalabra activada en contar, tamén a canto e a recitado, no íntimo sentir apuxado polas motivacións. Velaí como facemos visible e certo o título deste traballo, lérmonos, pois ao ler, lémonos e ao escribir, escribímonos. E destas, no total do que somos, a corpo enteiro, na fantasía creativa (diremos obrigada), as nosas mans xenerosas, que tanto fan e tanto nos din e dan, polos seus dedos, que soltos nunca farán man, como unha andoriña non fai verán, eles accionados, que non soamente axudan no soporte de ilusións e intuicións, nin só no paso de páxinas e follas; neles vai: no matapiollos, o escoitar; no indicador furabolos, o pensar; no corazón naipai de todos, o falar; no do anel medianiño, o ler, e no pequeniño maimiño, o escribir. Velaí unha man total. E se te esqueces, aí tes, túa sempre e disposta, a outra man irmá para repetilo. No método de aprender das mans o antedito, no machuque, notar que non hai preferencia dunha ou outra man, sexa esquerda ou dereita, vale igual e así no repaso, ben podemos sendo donos e donas delas, comezar por unha e completar coa outra. Representando, contando o que nos veña, aproveitando as bioaprendizaxes que vaiamos pillando, pois ben se sabe que o que sexa contemporáneo será futuro. Logo, que ben acae o encontro irmandado acariñado das estimanzas das dúas mans irmás e sentilas no creado, no lido ou escrito, no feito ou desfeito, no ilustrado, na intuición do noso espírito crítico, no termar dun soporte de lectura ou de escritura. Así en todo sentindo. Así en todo amor. Logo tamén estará todo o corporal e xestual, fondamente comprensivo, que nos levará a ler nos e nas outras, a escribir nos e nas outras (tamén para). E chegarán os soportes (que lles din importantes, e referentes, entre eles os libros). Quen son os e as boas lectoras? Os libros son un fin ou un medio? Pasan de moda ou quedan? Quen son os estorbos para que a lectura non sexa inclusiva? Preguntas e relecturas E comezan as valoracións segundo os intereses. Cando se le moito ou pouco? Cando se venden moitos libros? Cantos se consomen? Quen son os e as boas lectoras? Quen se consomen lendo, consumindo libros? Quen len con sumo gusto? Os libros son un fin ou un medio? Pasan de moda ou quedan? Hai que estudar os libros? Quen son os estorbos para que a lectura non sexa inclusiva? Ler, que é ler? Ler é máis que descifrar palabras? Que valor ten a lectura literal? A lectura lévanos na esperanza? Cal é o sentido social da lectura? Pola lectura nos libros e outros soportes somos conscientes, desde nós, ou experimentamos na bioaprendizaxe, de que transitamos por pontes entre culturas? Que traxecto intuímos nos nosos proxectos lectores? Velaí que nesta pequena análise sostible, apañando vida, queremos chegar a máis preguntas para que dean outras para outras moitas máis. E así, lendo, ir obrando lecturas para moitas relecturas que nos levarán a tantas marabillosas e guapas conquistas.