En Dos días do porvir, publicada por Hugin e Munin, H. G. Wells (Kent, 1866 – Londres, 1946) novela o Londres do século XXII. A ideoloxía do autor, socialista de orixe fabiana, republicano, explica en parte a súa visión tenebrosa do futuro. O capital é a medida de todas as cousas, o mercantilismo reina.
Mais os protagonista da nouvelle -136 páxinas- deitan a súa ollada no pasado. A Elizabeth e Denton fascínaos a Inglaterra vitoriana, que é o tempo en que Wells escribe a obra. Neste bater de épocas emerxe un relato a contrafío, “unha intelixente obra de anticipación”, segundo explican os paratextos editoriais.
Dos días do porvir apareceu inicialmente por entregas na revista literaria The Pall Mall Magazine. “A novela estimula o espírito crítico en temas como a masificación, a reorganización dos transportes urbanos ou unha fenda de clase cada vez máis acusada”, engaden desde Hugin e Mugin.
Os elos da abondosa obra de H. G. Wells en galego abranxen algúns dos seus máis célebres traballos, por caso A máquina do tempo (1895), A illa do doutor Moreau (1896), O home invisíbel (1897) ou A guerra dos mundos (1898), a maiores de Kipps.
