Elephants e Paw publican o seu disco reggae en galego, 'Novas herbas'

O nome cambia, mais a esencia é a mesma. A banda de reggae High Paw e Elephants Yard pasan a ser, con este novo disco íntegro en galego, Novas herbas, Elephants e Paw. Este proxecto musical está composto por Paula Herrero (High Paw) á voz; Laura Mercy, coros; Ricardo Mouriño, batería; Javier Vicalo, baixo; Héctor Sartal, trombón; Pedro Fariñas, saxofón; Sutta, guitarra e Zalo, teclas. Xa tiñan publicados dous sinxelos, "Exame" e "My temples", "moi diferentes entres si", indica Herrero en conversa con Nós Diario, e desta vez sacan un disco "que busca estabelecer o noso estilo e son como grupo e reflectir a situación vital de cada unha das integrantes". Grazas a un crowdfunding onde conseguiron o seu obxectivo económico, puideron utilizar dous estudios distintos para a gravación deste LP de oito temas, catro cancións con cadansúa versión dub. "No reggae, para sacarlle partido aos temas e buscar unha maior conexión espiritual co público, faise unha revisión das cancións quitándolle case por completo a voz e pasando cada pista de son por diferentes efectos. É unha versión nova, gravada e mesturada de maneira distinta, mais en directo para crear un novo ambiente. Así nunha sesión musical, o Dj pode pór a canción orixinal e a súa versión dub para animar a xente a que improvise sobre esa mesma base que xa escoitou antes. É un modo de democratizar a música", explica Herrero. Críticas coa realidade que rodea o grupo As catro cancións, "na súa maioría de estilo reggae roots, aínda que tamén hai un tema que vai máis cara ao rocksteady", falan de temas actuais e críticos coa realidade que rodea o grupo. O primeiro tema, homónimo do LP, "Novas herbas", fala sobre "desfrutar máis do proceso, sen pensar de onde ves nin cara a onde vas e así quitar presión dos obxectivos", explica Herrero, responsábel das letras. O disco continúa coa canción "Un conto", onde se trata o "eurocentrismo totalmente implícito nas nosas vidas. Como estamos afastadas da realidade colonial porque ninguén che conta que 'os teus antepasados foron aí e roubaron todo', mais tamén fala dese desamparo que sentes cando te decatas de que o que che contaron na escola é mentira". "Doado" é o terceiro tema do traballo, unha canción que fala sobre o sinxelo que pode ser "saír da inercia e as dinámicas sociais tan tóxicas que vivimos actualmente, aínda que igual na realidade isto non é tan doado", comenta Paula Herrero. O último dos temas, "Non pertenzo", trata a "típica sensación de estar aquí no presente pero ao mesmo tempo estar desconectado, toda a banda sente ás veces ese sentimento de 'nacín cando e onde non debía', mais penso que isto é algo que case toda a nosa xeración pensou algunha vez", apunta a cantante. Estes temas "resumen moi ben a realidade que estamos a vivir as integrantes do grupo, tanto a nivel persoal e vital como musical", sentencia Herrero. Reggae en galego Malia levar bastante tempo compondo en galego, "porque é a lingua na que vivo", a decisión de publicar este disco de reggae íntegro en lingua galega "non veu decidida ao comezo, senón que aconteceu que os temas que seleccionamos, os que mellor funcionaban nos directos, eran en galego. Cando nos decatamos disto, xa houbo un consenso en querer publicalo así, a pesar de tamén ter temas noutros idiomas". Desde sempre Herrero utilizou a escrita como "terapia e para ordenar as miñas ideas, aínda que ao principio sempre era en prosa. Cando comecei a escribir en verso, malia que sempre tivo máis un formato de canción, dábame xogo traballar cada frase porque considero que con poucas palabras pódense dicir moitas cousas". A súa inspiración para a música chega da realidade que a rodea, "aféctanme bastante directamente as inxustizas en xeral, mesmo a nivel emocional, e mesturar esa terapia que realizo coas cousas que penso e o feito de compor, resúmese en que non poida escribir sobre outra cousa que non sexa esa realidade que observo. Por iso tamén busco proxectar algo mellor do que estamos a vivir, non só criticar, senón tamén dar ferramentas á xente para o seu día a día desde a miña experiencia", apunta Herrero. Destaca desta creación de temas, "o gran traballo musical que realizamos coa banda, xa que dependendo das melodías e os ritmos, as mensaxes das letras poden afundirse ou elevarse bastante". Máis difusión deste estilo "No país hai moita xente que se está a dedicar a este estilo, pero fai falta plataformas que axuden a difundir estas creacións", critica Herrero, quen destaca o programa temático de reggae La madriguera da Radio Valladares (Vigo). "Xa sexa a nivel musical ou social, Xamaica ten unha grande influencia na nosa realidade, malia que non estea valorada e sexa máis sinxelo roubar certas ideas para logo non dicir de onde provén", conclúe.