Ataque Escampe dialoga co pasado no seu novo traballo, 'Cabalgata'

Seis anos despois de Primeiros bicos, Ataque Escampe lanza o que será o seu oitavo álbum, Cabalgata. Trátase da enésima metamorfose dunha banda que xa pasou por varias formacións e que percorreu un itinerario musical que inclúe a cumbia, o kraut, o soul e a experimentación electrónica. E, porén, hai un esqueleto pop que mantén perfectamente recoñecíbel a personalidade do grupo. Durante estes anos, Ataque Escampe non estivo completamente desaparecido: Ídolos adolescentes e A vida dos animais recompilaron rarezas que quedaran no caixón do non publicado: co EP A alma, presentaban a nova formación e daban por amortizados os "violentos anos dez". E co sinxelo Por última vez versionaban a canción coa que Ana Kiro participara no festival de Benidorm de 1967, xusto cando o certame volvía ter acento galego grazas as Tanxugueiras e a pesar de Televisión Española. Cabalgata está formado por dez cancións que, din eles, "séntense como unha especie de retorno", mais tamén introduce novidades como o uso dos sintetizadores e certas influencias pouco habituais no repertorio da banda como a música disco e o no wave. Quizais porque o achegamento a músicas pretéritas facilita o diálogo cos tempos pasados, os amores e as amizades perdidas, a infancia que, din algúns, é a verdadeira patria. A enésima reivención de Ataque Escampe Busca no pasado "Nos últimos anos sucederon moitas cousas que provocaron que non puidese haber unha continuidade tan clara como a que había entre os discos previos", explica Cibrán Tenreiro, batería do grupo, en conversa con Nós Diario. "O EP A alma, por exemplo, no que xa apuntaban algúns elementos nos que afondamos en Cabalgata, non se puido xirar por culpa da pandemia. Así que despois decidimos darnos un tempo para centrarnos en compoñer. E escribir, gravar e mesturar este disco levounos todo o ano 2022". Ese tempo que pasou, se cadra, foi o que propiciou unhas letras máis reflexivas que abordan cuestións que teñen que ver co pasado, con facer balance dun tempo que non vai volver. "A verdade é que non traballamos cunha idea explícita sobre que temas se van tocar en cada disco", declara Tenreiro. "Mais é certo que despois da pandemia si houbo debate sobre se facer algo alegre para evitar a tristeza que acababamos de pasar, se buscar algo novo... E creo que é un pouco inevitábel que os acontecementos nos levasen a esa reflexión sobre o pasado. O que non queremos é que se lea en termos de nostalxia, senón en clave de buscar cousas que nos interpelen, cousas pretéritas que aínda poidan ser útiles para o presente". Esa procura no pasado tamén é a instigadora de que o grupo se achegue a xéneros musicais que hoxe non están demasiado presentes nas novidades discográficas. Pero tampouco é novo que Ataque Escampe indague en xéneros musicais pouco cultivados por outras bandas. "Iso é algo moi positivo de Ataque Escampe", apunta o batería. "En todas as súas etapas funcionou como un colectivo que somete a debate as decisións. Entre nós hai unha variedade de influencias e intereses moi grande. Dese remexido sae, como cadra, cada álbum [risas]. Neste álbum particularmente con máis peso dos sintetizadores e das bases electrónicas". Malia esa heteroxeneidade de influencias, os discos de Ataque Escampe logran atopar unha coherencia na que xoga un papel moi destacado a atención aos arranxos e, no caso de Cabalgata, a produción de Hevi. "Traballar con Hevi permitiu unha certa continuidade con A alma, tamén en canto ao coidado dos arranxos. El ten unha cultura musical estensísima e soubo conxugar as diferentes influencias e axudounos a peneirar a tendencia que poidamos ter ao exceso. Traballar con el estimula a creatividade pola forma que ten de aproveitar os recursos dos estudios", revela Tenreiro. Ataque Escampe cambiou varias veces a perspectiva á hora de gravar: desde unha formulación máis acústica até a busca dun son máis próximo ao do directo. "Neste caso buscamos, na maior parte do disco, o son do directo, mais engadimos outras capas; non nos fechamos a probar cousas en cancións determinadas". Ataque Escampe: Alma Conxunta Novos paradigmas na música galega Nos máis de vinte anos que leva tocando Ataque Escampe, a escena musical galega cambiou moito, o cal se traduce en vantaxes para algunhas cousas e en inconvenientes para outras. "A min gústame moito o estado actual da música galega. Hai moita variedade estilística, moitos grupos diferentes, moitos proxectos liderados por mulleres... creo que nese sentido, todos os cambios foron moi positivos. Pero si que é preocupante que locais independentes e espazos auxestionados estean tendo problemas para programar música en directo. E tamén observo que a estrutura clásica da banda de rock empeza a ter menos posibilidades de tocar que outros proxectos que implican menos xente sobre o escenario. Pero son optimista e creo que o que facemos segue vixente e que o que poida ter de pasado é en realidade un diálogo co presente, un produto contemporáneo. Así que espero que sigamos tendo espazos onde tocar, non só en festivais senón tamén en salas, que me parecen elementos fundamentais para manter viva durante todo o ano a oferta cultural na Galiza. Sacar un disco sempre é unha oportunidade para botar a andar un novo ciclo" O pop de Ataque Escampe representará Galiza no festival Suns Europe das artes en linguas minorizadas Unha banda que "sempre consegue un equilibro entre o novo e a esencia" Ataque Escampe presentou hai uns meses, no Teatro Colón da Coruña, o espectáculo Na noite brillan, no que o audiovisual cobraba un papel protagonista. "Foi un proxecto que xurdiu da Deputación da Coruña especificamente para facer en teatros. Despois de darlle voltas, pensamos que a opción natural era chamar David Silva -con quen colaboramos moitas veces- para elaborar un concerto no que o visual tivese unha presenza central", relata Tenreiro. "David remexeu no repertorio do grupo e con cancións antigas e algunhas das que imos presentar agora, artellou unha narración, non tan fechada como nunha película convencional, mais si con moitos elementos deses musicais clásicos, como o A Hard Day's Night dos Beatles, nos que se presenta os membros dun grupo coma se fosen personaxes, simulando que o que se presenta no filme é a súa vida real". A presentación de Cabalgata, o vindeiro día 29 na sala Capitol de Santiago, terá un formato máis convencional de concerto, mais non faltarán alicientes como a presenza de Antía Ameixeiras, de Caamaño &amp; Ameixeiras, que participa no tema "A cociña práctica" do disco. Na conversa, Tenreiro reflexiona sobre a expectativa que xera o novo disco: "Aínda que soe algo tópico, estamos moi ilusionados con este traballo. Parece que haberá unha boa recepción, porque a banda sempre consegue un equilibrio entre o novo e a esencia. A variedade estilística pode ser enriquecedora, pero se cadra hai persoas que prefiren a repetición de cousas que se fixeron en discos previos. Veremos como responde a xente".